ماده ۳ قانون تشکیل سازمان نظام روانشناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۳ قانون تشکیل سازمان نظام روانشناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران: وظایف و اختیارات سازمان با توجه به اهداف فوق به شرح زیر است:
۱- تعیین حدود صلاحیت های تخصصی و صدور شماره نظام و پروانه کار برای اعضاء سازمان.
تبصره ۱- برای کلیه شاغلین به حرفه های روانشناسی و مشاوره دریافت شماره نظام الزامی است.
تبصره ۲- در صورت تصویب شورای مرکزی روانشناسان و مشاوران ملزم به شرکت در دوره های بازآموزی و نوآموزی هستند.
۲- تهیه دستورالعمل های اجرائی لازم در چارچوب مواد این قانون.
۳- نظارت بر کیفیت کار تخصصی و رسیدگی به تخلفات تخصصی روانشناسان و مشاوران که عنوان جرایم عمومی را نداشته باشند از طریق هیات رسیدگی به تخلفات صنفی و مطابق تبصره ماده (۱۱۹) وماده (۲۰) این قانون.
۴- پیشنهاد تعیین یا تجدیدنظر در تعرفه های خدمات روانشناسی و مشاوره به هیات دولت جهت تصویب.
۵- تعیین ضوابط خاص صنفی مربوط به استاندارد کردن تابلوها، عناوین، سربرگ ها و مهر شاغلین به روانشناسی و مشاوره.
۶- همکاری با وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در اجرای برنامه های بازآموزی و نوآموزی مستمر روانشناسان و مشاوران در جهت ارتقاء دانش رشته های روانشناسی و مشاوره منطبق باپیشرفتهای علمی روز مطابق آئین نامه مصوب دولت.
۷- همکاری با مراجع ذیربط در ارائه خدمات روانشناسی و مشاوره به هنگام بروز حوادث و سوانح غیر مترقبه از طریق تشویق و بسیج اعضای سازمان.
۸- انتشار نشریات حاوی آخرین دستاوردهای علمی روانشناسی و برگزاری همایش های تخصصی جهت ارتقاء سطح دانش روانشناسی و مشاوره اعضای سازمان.