مبانی فقهی و حقوقی حق فرزندآوری زوجین
مبانی فقهی و حقوقی حق فرزندآوری زوجین نام کتابی است، تألیف داود بصارتی که به همت انتشارات مجد به چاپ رسیده‌است.[۱]
محتوای کتاب
این کتاب در سه فصل کلی تدوین گردیده‌است:
فصل اول: مفاهیم و کلیات
فصل دوم: مبانی فقهی و حقوقی فرزندآوری
فصل سوم: آثار و احکام فقهی حقوقی فرزندآوری
بخشی از مقدمه کتاب
اصل فرزنددار شدن از اهداف زناشویی و از کارکردهای زیستی خانواده است که بقای نسل بشر و جوامع را تضمین می‌کند. فرزندآوری با توجه به میل ذاتی و فطری انسان برای جاودانگی و بقاء مطلوب انسان است؛ زیرا فرزند دنباله و اثر والدین خود می‌باشد. در دین حیات بخش اسلام به این مسئله توجه جدی شده‌است و از نظر این دین اگر کسی بمیرد، در حالی که فرزندی از خود بجای گذاشته باشد، مثل این است که نمرده‌است.
علیرغم مطلوبیت، طبیعی و فطری بودن حق فرزندآوری، ممکن است بین زوجین اختلاف ایجاد شده، یکی از آنها یا هر دو از ایقای وظایف خود در راستای فرزندآوری امتناع کند؛ مثلاً مرد برخلاف میل زن، به داشتن بچه، اعلام کند که بچه نمی‌خواهد؛ در این صورت که زن مایل بچه دارشدن است، اما مرد حاضر به همکاری نیست، آیا زن می‌تواند برای نیل به مطلوب خود؛ مرد را به این کار ملزم کند؟ در صورت امتناع مرد آیا قواعد فقهی و حقوقی از ذی حق حمایت می‌کند؟ پاسخ به این پرسش‌ها منوط به اثبات حق استیلاد برای زوج یا زوجه است. اگر زوجه حقی به نام استیلاد داشته باشد، می‌تواند در راستای استیفای حق خود، طرف مقابل (شوهر) را ملزم کند و قانون گذار نیز از وی حمایت خواهد کرد. همین روند درباره مرد نیز مطرح است.[۲]