ماده ۶ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 6 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: دستگاهها و نهادهاي زير، در راستاي تحقق اهداف اين قانون عهده ‏دار وظايف زير مي ‏باشند:

الف) سازمان بهزيستي كشور مكلف است:

1- با استفاده از مددكاران اجتماعي در قالب فوريت‌ هاي خدمات اجتماعي با همكاري شهرداري يا دهياري و نيروي انتظامي نسبت به شناسايي، پذيرش، حمايت، نگهداري و توانمندسازي اطفال و نوجوانان موضوع اين قانون و اعلام موضوعات به مراجع صالح اقدام كند.

2- در راستاي وظايف قانوني و وظايف مقرر در اين قانون از همكاري و مشاركت تمامي دستگاههاي اجرائي موضوع ماده (5) قانون مديريت خدمات كشوري مصوب 8 /7 /1386 استفاده كند. دستگاههاي اجرائي مكلفند در چهارچوب وظايف قانوني خود با سازمان مذكور همكاري كنند.

3- نسبت به اخذ و جمع ‌آوري اطلاعات مربوط به وضعيت‌ هاي مخاطره‌ آميز براي اطفال و نوجوانان و انجام اقدامات لازم براي افزايش آگاهي‌ هاي مردم در اين زمينه اقدام كند.

ب) نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران از طريق پليس ويژه اطفال و نوجوانان مكلف است:

1- نسبت به شناسايي اطفال و نوجوانان در وضعيت مخاطره‏ آميز در موارد مراجعه يا معرفي آنان به نيروي انتظامي يا مواجه ‌شدن با آنان در حين اجراي وظيفه و يا شكايت از آنان، حسب مورد براي معرفي به سازمان بهزيستي كشور يا مراجع قضائي و انجام حمايت‏ هاي مورد نياز بر اساس اين قانون يا ساير قوانين مرتبط اقدام كند.

2- در مأموريت ‏هاي مددكاران اجتماعي و انجام وظايف محوله در اجراي اين قانون، حسب تقاضا جهت تأمين امنيت آنان و نيز اطفال و نوجوانان موضوع مأموريت، اقدام قانوني لازم را به‌ عمل آورد.

3- وضعيت‌ هاي مخاطره‌ آميز و جرائم عليه اطفال و نوجوانان بزه ‌ديده را حسب مورد به مراجع ذي ‌صلاح قضائي و سازمان بهزيستي كشور گزارش نمايد.

پ) سازمان زندان‌ ها و اقدامات تأميني و تربيتي كشور مكلف است:

1 - نسبت به نگهداري جداگانه اطفال از نوجوانان و ساير زندانيان اقدام كند.

2 - اطلاعات اطفال و نوجواناني را كه در كانون اصلاح و تربيت نگهداري مي‌ شوند يا مدت مراقبت آنان تمام شده است و نيازمند حمايت هستند، جهت انجام اقدامات حمايتي به سازمان بهزيستي كشور اعلام كند.

3 - اطفال و نوجواناني را كه پدر يا مادر يا سرپرست قانوني آنان در زندان به سر مي ‏‌برند، به سازمان بهزيستي كشور معرفي كرده تا برابر مقررات، طفل يا نوجوان نيازمند را حمايت كند.

ت) وزارت كشور مكلف است:

1 - با همكاري دستگاههاي ذي ‌ربط نسبت به شناسايي اطفال و نوجوانان فاقد اسناد سجلي يا هويتي اعم از اتباع ايراني و غيرايراني و معرفي آنان حسب مورد به نهادهاي حمايتي، آموزشي، درماني يا قضائي جهت اقدامات حمايتي اقدام كند.

2 - از طريق سازمان ثبت احوال كشور با همكاري ساير نهادهاي مربوط و با در نظر گرفتن اقامتگاه اشخاص و تغييرات آن هر سال حداقل سه ‌ماه پيش از آغاز سال تحصيلي جديد اسامي و نشاني اطفال و نوجوانان ايراني و غيرايراني را كه به سن قانوني تحصيل رسيده‌ اند، به تفكيك مناطق به آموزش و پرورش اعلام كند.

ث) وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي مكلف است اقدامات زير را انجام دهد:

1 - نظارت مؤثر بر اماكن كار جهت پيشگيري و مقابله با آزار يا بهره‌ كشي اقتصادي از اطفال يا نوجوانان؛

2 - معرفي اطفال و نوجوانان بزه‌ ديده يا در معرض خطر به نهادهاي حمايتي و قضائي؛

3 - پوشش بيمه ‌اي موضوع ماده (148) قانون كار مصوب 29 /8 /1369 براي نوجوانان بين پانزده تا هجده سال شاغل.

ج) وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي مكلف است اقدامات زير را انجام دهد:

1 - تدوين دستورالعمل ‌هاي بهداشت كار و مراقبت پزشكي براي انطباق شرايط كار نوجوانان با استانداردهاي لازم؛

2 - پذيرش و درمان فوري اطفال و نوجوانان آسيب ‌ديده در تمام مراكز بهداشتي درماني همراه با ارسال گزارش موارد مشكوك به آزار به مراجع قضائي و بهزيستي؛

3 - پوشش كامل بيمه سلامت براي تمام اطفال و نوجوانان ساكن ايران.

چ) وزارت آموزش و پرورش مكلف است اقدامات زير را انجام دهد:

1 - اعلام موارد عدم ثبت ‌نام و موارد مشكوك به ترك تحصيل اطفال و نوجوانان تا پايان دوره متوسطه به سازمان بهزيستي كشور و يا دفتر حمايت از اطفال و نوجوانان قوه قضائيه حسب مورد جهت انجام اقدامات لازم؛

2- شناسايي، راهنمايي و معرفي اطفال و نوجوانان موضوع اين قانون به نهادهاي حمايتي و قضائي جهت انجام اقدامات حمايتي لازم‌؛

3 - انجام اقدامات لازم جهت ثبت ‌نام و پوشش تحصيلي كامل اطفال و نوجوانان موضوع اين قانون تا پايان دوره متوسطه؛

4 - آموزش مديران و كاركنان آموزشي و اداري در زمينه حقوق اطفال و نوجوانان.

ح) سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران در راستاي رسالت خود مبني بر اطلاع‌ رساني درمورد حقوق اطفال و نوجوانان موظف است اقدامات زير را انجام دهد:

1 - توليد و پخش برنامه‌ هاي منظم براي بالا بردن سطح اطلاعات عموم مردم در حوزه حقوق اطفال و نوجوانان؛

2 - طراحي و ايجاد نظام رده ‌هاي سني و محتوايي آثار و محصولات صدا و سيما در برنامه‌ هاي مرتبط با اطفال و نوجوانان؛

3 - همكاري با ساير نهادها و دستگاههاي مندرج در اين قانون براي توليد آثار و برنامه‌ هاي علمي، آموزشي و فرهنگي جهت تحقق اهداف اين قانون؛

4 - جلوگيري از توليد، پخش يا تبليغ هر برنامه‌ يا محصول مضر به سلامت، تربيت، اخلاق، يا ساير حقوق اطفال يا نوجوانان؛

5 - تدوين و اجراي ضمانت اجراهاي اداري و انضباطي براي تهيه ‌كنندگان، مجريان و دست‌ اندركاران توليد و پخش برنامه‌ هاي صدا و سيما در راستاي اجراي اين قانون.

تبصره- آيين‏ نامه اجرائي اين ماده ظرف مدت سه‌ ماه از تاريخ لازم‏ الاجراء شدن اين قانون توسط وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي و با همكاري ساير دستگاههاي مرتبط تهيه شده و به تصويب هيأت وزيران خواهد رسيد.

مقالات مرتبط

عوامل خطر و راهکارهای حمایتی از کودکان در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399