مزارعه عقدی است که به موجب آن احد طرفین زمینی را برای مدت معینی به طرف دیگر میدهد که آن را زراعت کرده و حاصل را تقسیم کنند.[۱]
مواد ۵۱۸ تا ۵۴۲ قانون مدنی
عقد
عقد لازم