نظریه شماره 7/97/2375 مورخ 1397/11/01 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۱۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/97/2375|شماره پرونده=97-142-2375|تاریخ نظریه=1397/11/01}} '''نظریه شماره ۷/۹۷/۲۳۷۵ مورخ ۱۳۹۷/۱۱/۰۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': حکم مذکور در بند ۴ ماده ۱۲۲ قانون مدیریت خدمات کشوری، حکم عام و کلی است؛ در حالیکه حکم تبص...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/97/2375
شماره نظریه۷/۹۷/۲۳۷۵
شماره پرونده۹۷-۱۴۲-۲۳۷۵
تاریخ نظریه۱۳۹۷/۱۱/۰۱

نظریه شماره ۷/۹۷/۲۳۷۵ مورخ ۱۳۹۷/۱۱/۰۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: حکم مذکور در بند ۴ ماده ۱۲۲ قانون مدیریت خدمات کشوری، حکم عام و کلی است؛ در حالیکه حکم تبصره ۴ ماده ۳ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشا، اختلاس و کلاهبرداری مصوب ۱۳۶۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام، حکم خاص و خصوص موضوع حکم نافذ و قابل اجراست بنابراین هر کدام از این دو مقرره قانونی در محل خود قابل اجرا هستند