نظریه شماره 7/96/2154 مورخ 1396/09/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۳۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/96/2154|شماره پرونده=96-26-908|تاریخ نظریه=1396/09/14}} '''نظریه شماره ۷/۹۶/۲۱۵۴ مورخ ۱۳۹۶/۰۹/۱۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': در مواردی که سرقفلی توقیف شده، ولی به علت عدم اذن مالک، امکان مزایده و استیفای محکوم به از...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/96/2154
شماره نظریه۷/۹۶/۲۱۵۴
شماره پرونده۹۶-۲۶-۹۰۸
تاریخ نظریه۱۳۹۶/۰۹/۱۴

نظریه شماره ۷/۹۶/۲۱۵۴ مورخ ۱۳۹۶/۰۹/۱۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: در مواردی که سرقفلی توقیف شده، ولی به علت عدم اذن مالک، امکان مزایده و استیفای محکوم به از محل آن، وجود ندارد، مستأجر موظف است اقدام لازم را برای جلب رضایت مالک به عمل آورد و در موارد مشمول ماده ۱۹ قانون روابط موجر و مستأجر مصوب ۱۳۵۶، اقدام قانونی مطابق این ماده به عمل آید و در هر حال، اگر محکوم به از این طریق استیفاء نشود، محکوم له می تواند با درخواست رفع توقیف از سرقفلی، درخواست بازداشت محکوم علیه برابر ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی بنماید که در این صورت، بازداشت محکوم علیه بلااشکال است.