نظریه شماره 7/97/197 مورخ 1397/02/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۲ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/97/197|شماره پرونده=96-93-1760|تاریخ نظریه=1397/02/09}} '''نظریه شماره ۷/۹۷/۱۹۷ مورخ ۱۳۹۷/۰۲/۰۹ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': برابر ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱، ثبت طلاق موکول به تأدیه حقوق مالی زوجه یا رضایت وی ی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/97/197
شماره نظریه۷/۹۷/۱۹۷
شماره پرونده۹۶-۹۳-۱۷۶۰
تاریخ نظریه۱۳۹۷/۰۲/۰۹

نظریه شماره ۷/۹۷/۱۹۷ مورخ ۱۳۹۷/۰۲/۰۹ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: برابر ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱، ثبت طلاق موکول به تأدیه حقوق مالی زوجه یا رضایت وی یا صدور حکم قطعی دایر بر اعسار زوج یا تقسیط محکوم­به است، بنابراین در فرض سؤال که زوج ضمن تقدیم دادخواست طلاق، دادخواست اعسار از پرداخت حقوق مالی زوجه را تقدیم و به آن رسیدگی و رد شده است، دیگر وضعیت وی معلوم بوده و حالت عدم اعسار تا زمان اثبات خلاف آن استصحاب می­شود، لذا صرف ارائه گواهی تقدیم دادخواست اعسار برای مرتبه دوم موجب تعلیق مهلت اعتبار رأی راجع به طلاق موضوع مواد ۳۳ و ۳۴ قانون یاد شده نمی­شود. ماده ۲۰ آیین­نامه اجرایی قانون یاد شده نیز منصرف از حالت مذکور است که قبلاً به دعوای اعسار رسیدگی و حکم صادر شده است.