نظریه شماره 7/98/163 مورخ 1398/05/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۰۲ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/98/163|شماره پرونده=98-168-163|تاریخ نظریه=1398/05/15}} '''نظریه شماره ۷/۹۸/۱۶۳ مورخ ۱۳۹۸/۰۵/۱۵ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': منظور از قسمت اخیر ماده ۲۸۷ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ (از عبارت «در صورت ضرورت» به بعد) ای...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/98/163
شماره نظریه۷/۹۸/۱۶۳
شماره پرونده۹۸-۱۶۸-۱۶۳
تاریخ نظریه۱۳۹۸/۰۵/۱۵

نظریه شماره ۷/۹۸/۱۶۳ مورخ ۱۳۹۸/۰۵/۱۵ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: منظور از قسمت اخیر ماده ۲۸۷ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ (از عبارت «در صورت ضرورت» به بعد) این است که مقام قضایی حتی­المقدور از صدور قرار تأمین در خصوص افراد متهم بالغ زیر ۱۸ سال تمام خودداری نماید و چنانچه با توجه به محتویات پرونده و دلایل موجود، اقتضای صدور قرار تأمین از نوع کفالت یا وثیقه باشد، این قرارها را تنها نسبت به متهمان بالای ۱۵ سال اخذ و در صورت عجز از معرفی کفیل یا وثیقه و یا در مورد جرایم پیش­بینی شده در ماده ۲۳۷ قانون فوق­الذکر، به ترتیب مقرر در قسمت اخیر ماده یادشده رفتار نماید و به هر صورت عبارات مورد نظر به معنای تشدید قرار تأمین یا صدور دو قرار تأمین نمی­باشد.