نظریه شماره 7/97/3326 مورخ 1398/05/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۰۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/97/3326|شماره پرونده=97-9/1-3326|تاریخ نظریه=1398/05/30}} '''نظریه شماره ۷/۹۷/۳۳۲۶ مورخ ۱۳۹۸/۰۵/۳۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': در فرض سوال که زوج به طور کلی «وکالت در انجام اموری» را به زوجه داده و در یکی از بندها «اخت...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/97/3326
شماره نظریه۷/۹۷/۳۳۲۶
شماره پرونده۹۷-۹/۱-۳۳۲۶
تاریخ نظریه۱۳۹۸/۰۵/۳۰

نظریه شماره ۷/۹۷/۳۳۲۶ مورخ ۱۳۹۸/۰۵/۳۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: در فرض سوال که زوج به طور کلی «وکالت در انجام اموری» را به زوجه داده و در یکی از بندها «اختیار درخواست سازش» ذکر گردیده است، درخواست طلاق توافقی از سوی زوجه به استناد وکالت کلی مذکور فاقد وجاهت قانونی است