نظریه شماره 7/98/375 مورخ 1398/06/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۰۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/98/375|شماره پرونده=98-76-375 ح|تاریخ نظریه=1398/06/20}} '''نظریه شماره ۷/۹۸/۳۷۵ مورخ ۱۳۹۸/۰۶/۲۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': جهات انحلال نکاح در شرع و قانون مدنی مصرح گردیده و منحصر به طلاق، فسخ، انفساخ، بذل مدت و ان...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/98/375
شماره نظریه۷/۹۸/۳۷۵
شماره پرونده۹۸-۷۶-۳۷۵ ح
تاریخ نظریه۱۳۹۸/۰۶/۲۰

نظریه شماره ۷/۹۸/۳۷۵ مورخ ۱۳۹۸/۰۶/۲۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: جهات انحلال نکاح در شرع و قانون مدنی مصرح گردیده و منحصر به طلاق، فسخ، انفساخ، بذل مدت و انقضای مدت نکاح است. از طرفی، اختیار ولی به تزویج صغیره با رعایت مصلحت وی، در شرع اسلام آمده و منوط نمودن آن به اخذ اذن دادگاه، صرفاً از بابت نظم عمومی است و شرط صحت نکاح نمی باشد. بنابراین در فرض استعلام که ولی با تشخیص مصلحت صغیره و تأیید این تشخیص توسط دادگاه و نهایتاً اخذ حکم، اقدام به تزویج مولی علیه خود نموده است، زوجه پس از رسیدن به سن بلوغ نمی تواند با این ادعا که مصلحت وی در تزویج رعایت نشده است، حکم قبلی دادگاه که متضمن بر اذن به تزویج بوده را نقض نماید و چنین دعوایی محکوم به رد است./