نظریه شماره 7/98/362 مورخ 1398/06/02 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۱۵ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/98/362|شماره پرونده=98-59-362|تاریخ نظریه=1398/06/02}} '''نظریه شماره ۷/۹۸/۳۶۲ مورخ ۱۳۹۸/۰۶/۰۲ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': پس از پذیرش درخواست ثبت متقاضی و انتشار آگهی­های نوبتی و انقضاء مهلت قانونی اعتراض و عدم وصو...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/98/362
شماره نظریه۷/۹۸/۳۶۲
شماره پرونده۹۸-۵۹-۳۶۲
تاریخ نظریه۱۳۹۸/۰۶/۰۲

نظریه شماره ۷/۹۸/۳۶۲ مورخ ۱۳۹۸/۰۶/۰۲ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: پس از پذیرش درخواست ثبت متقاضی و انتشار آگهی­های نوبتی و انقضاء مهلت قانونی اعتراض و عدم وصول اعتراض در موعد قانونی، طبق ماده ۲۴ قانون ثبت اسناد و املاک کشور، دعوای این که حقی از کسی ضایع شده است، به عنوان عین و یا قیمت پذیرفته نیست؛ مگر این که مشمول یکی از مواد ۱۰۹ به بعد آن قانون باشد که آن هم صرفا قابل شکایت کیفری است و تأثیری در مالکیت متقاضی ثبت مذکور ندارد. بنابراین، مالکیت فرد قانوناً محرز است و بودن ملک در تصرف دیگری تأثیری در آن ندارد و می­تواند دعوای خلع ید متصرف را مطرح کند و این مورد از شمول رأی وحدت رویه شماره ۶۷۲ مورخ ۱/۱۰/۱۳۸۳ هیأت عمومی دیوان عالی کشور خارج است؛ اما چنان چه عملیات ثبتی هنوز خاتمه نیافته باشد، با توجه به رأی وحدت رویه مذکور، دعوای خلع ید از ناحیه متقاضی ثبت علیه متصرف قابل استماع نیست.