نظریه شماره 7/97/459 مورخ 1397/03/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۲ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/97/459|شماره پرونده=96-168/1-2518|تاریخ نظریه=1397/03/20}} '''نظریه شماره ۷/۹۷/۴۵۹ مورخ ۱۳۹۷/۰۳/۲۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': ۱- تبصره ماده ۵۵۱ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ که تصریح به "کلیه جنایات" دارد و مطابق ماده ۲۸۹ ه...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/97/459
شماره نظریه۷/۹۷/۴۵۹
شماره پرونده۹۶-۱۶۸/۱-۲۵۱۸
تاریخ نظریه۱۳۹۷/۰۳/۲۰

نظریه شماره ۷/۹۷/۴۵۹ مورخ ۱۳۹۷/۰۳/۲۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: ۱- تبصره ماده ۵۵۱ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ که تصریح به "کلیه جنایات" دارد و مطابق ماده ۲۸۹ همین قانون جنایت بر نفس، عضو و منفعت بر سه قسم عمدی، شبه عمدی و خطای محض است. بنابراین تبصره مذکور جنایات مادون نفس را نیز شامل می­شود.


۲- الف)- به موجب تبصره ماده ۵۵۱ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، قانون­گذار مقرر کرده است که تفاوت دیه تا سقف دیه مرد، از صندوق تأمین خسارت­های بدنی پرداخت گردد و نحوه اعمال آن نیز عبارت از این است که قاضی اجرای احکام، تفاوت دیه موردنظر قانون­گذار را محاسبه و طی نامه­ای به انضمام حکم قطعی صادره در مورد پرونده قضایی از صندوق یاد شده، بخواهد که پرداخت نماید و این پرداخت نیازی به حکم جداگانه ندارد؛ زیرا در مورد اصل موضوع، حکم قطعی صادر شده است و پرداخت تفاوت دیه نیز بر اساس امر قانون، یعنی تبصره ماده ۵۵۱ قانون مارالذکر می­باشد.


۲- ب) دادگاه در خصوص تفهیم مقررات تبصره ماده ۵۵۱ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ به مجنی­علیه یا اولیای دم مواجه با تکلیف نمی­باشد.