نظریه شماره 209-95-7 مورخ 1395/01/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=209-95-7|شماره پرونده=59-861/1-77|تاریخ نظریه=1395/01/08}} '''نظریه شماره ۲۰۹-۹۵-۷ مورخ ۱۳۹۵/۰۱/۰۸ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': منظور از عبارت "مستحق تخفیف مجازات بداند" در ماده ۴۵۹ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و اص...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 209-95-7
شماره نظریه۲۰۹-۹۵-۷
شماره پرونده۵۹-۸۶۱/۱-۷۷
تاریخ نظریه۱۳۹۵/۰۱/۰۸

نظریه شماره ۲۰۹-۹۵-۷ مورخ ۱۳۹۵/۰۱/۰۸ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: منظور از عبارت "مستحق تخفیف مجازات بداند" در ماده ۴۵۹ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و اصلاحات و الحاقات بعدی، اعم از این است که دادگاه تجدید نظر استان، اعمال کیفیات مخففه در مجازات متهم را ضروری تشخیص دهد و مجازات او را به استناد مواد قانونی مربوطه نظیر ماده ۳۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ به کمتر از حداقل مجازات قانونی جرم تقلیل یا تبدیل نماید و یا اینکه مجازات تعیین شده در حکم بدوی را متناسب تشخیص ندهد و نسبت به تقلیل و یا تبدیل آن به نحوی که بین حداقل و حداکثر مجازات قانونی جرم ارتکابی باشد و نسبت به مجازات قبلی خفیف تر باشد، اقدام نماید. بنابراین در موارد فوق الذکر، استناد به ماده قانونی صدرالذکر در دادگاه تجدید نظر ضرورت خواهد داشت.