نظریه شماره 7/99/238 مورخ 1399/03/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۰ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/238|شماره پرونده=99-168-238 ک|تاریخ نظریه=1399/03/03}} '''استعلام''': در پرونده مطروح رسیدگی در شعبه اجرای احکام دادسرای نظامی استان اردبیل حسب مفاد نیابت اعطایی از دادسرای نظامی استان... محکوم علیه نظامی ... فرزند.....» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/99/238
شماره نظریه۷/۹۹/۲۳۸
شماره پرونده۹۹-۱۶۸-۲۳۸ ک
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۰۳/۰۳

استعلام: در پرونده مطروح رسیدگی در شعبه اجرای احکام دادسرای نظامی استان اردبیل حسب مفاد نیابت اعطایی از دادسرای نظامی استان... محکوم علیه نظامی ... فرزند... به اتهام جاسوسی به نفع دشمن حزب منحله دمکرات به نحو ارا ئه اطلاعات با طبقه بندی خیلی محرمانه و مضر به امنیت اشخاص و تاسیسات نیروهای مسلح مسقر در منطقه از قبیل اعلام وضعیت خدمتی احد از فرماندهان و استعداد نظامی یکی از پایگاه های مرزی و تاسیسات مورد استفاده در پایگاه و تعداد نفرات پایگاه و ... در استناد به بند ج از ماده ۲۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲ ناظر به مواد ۲۸۲ الی ۲۸۵ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ ویرا به مجازات محارب از نوع تبعید به مدت پنج سال در شهرستان اردبیل محکوم می نماید اضافه می گردد به منظور جلوگیری از معاشرت نامتعارف محکوم علیه و مراعات شرط عدم مراوده و معاشرت محکوم به تبعید با آحاد مردم مجازات مقرر در زندان شهرستان محل تبعید اجرا خواهد شد.

علیهذا با عنایت به مراتب معنونه و مدلول ماده ۲۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲ که اشعار داشته : افراد ذیل جاسوس محسوب و به مجازات های ذیل محکوم می شوند و در قسمت اخیر بند ج همان ماده بیان داشته به مجازات محارب محکوم خواهد شد این شعبه را در خصوص اینکه مجازات اعلامی تعزیری محسوب می شود یا حدی؟ ارشاد فرمایید؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

جرم موضوع ماده ۲۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح ماهیتا محاربه محسوب نمی شود و تنها مجازات محارب برای مرتکبین آن اعمال در نظر گرفته شده است و آثار جرم محاربه نیز نسبت به بزه موضوع ماده ۲۴ قانون مذکور مترتب نمی شود. ضمنا حکم مقرر در ماده ۲۸۵ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ مبنی بر آن که در نفی بلد، محارب باید تحت مراقبت قرار گیرد و با دیگران معاشرت، مراوده و رفت و آمد نداشته باشد صریح در آن است که محکوم به نفی بلد در محیطی خارج از زندان وره محکومیت را می گذراند؛ به گونه ای که بدون انجام مراقبت، امکان معاشرت، مراوده و رفت و آمد وی میسر است و به همین دلیل مقنن تصریح کرده است که باید تحت مراقبت قرار گیرد. بنابراین نگهداری وی در زندان برخلاف اراده قانون گذار است.