نظریه شماره 2157/96/7 مورخ 1396/09/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۲۱۵۷/۹۶/۷
شماره پرونده	۱۶۲۷-۱/۱۲۷-۹۶
تاریخ نظریه	۱۳۹۶/۰۹/۱۴

استعلام: با توجه به ماده ۳۰۷ قانون آئین دادرسی مدنی درصورتی که حکم به نفع محکوم علیه غایب و واخواه صادر شود آیا الزام خواهان به جبران خسارت ناشی از اجرای حکم اولی بایستی در قالب حکم دادگاه باشد یا نیازی به حکم دادگاه نمی باشد.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

با توجه به ماده ۳۰۷ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب درامور مدنی، در صورتی که پس از اجرای حکم غیابی، محکوم علیه واخواهی نماید و حکم به نفع وی صادر شود، خواهان ملزم به جبران خسارت ناشی از اجرای حکم به واخواه است. مطالبه خسارت واخواه از خواهان مستلزم رعایت مقررات عمومی اقامه دعوا و نیازمند رسیدگی به این دعوا مطابق قواعد عمومی مسولیت می باشد. زیرا احراز ارکان مسولیت امری ترافعی و مستلزم رسیدگی قضایی است و ممکن است در اثر اجرای حکم غیابی، خسارتی به واخواه وارد نشده باشد.