جایگاه رکن «ضرر و زیان» در مذاکرات کنوانسیون چارچوب ملل متحد در خصوص تغییر آب و هوا (UNFCCC) و تاثیر طرح دعاوی قضایی داخلی (در کشورهای پیشرفته و ت
جایگاه رکن «ضرر و زیان» در مذاکرات کنوانسیون چارچوب ملل متحد در خصوص تغییر آب و هوا (UNFCCC) و تاثیر طرح دعاوی قضایی داخلی (در کشورهای پیشرفته و توسعه نیافته) و بین‌المللی بر آن نام مقاله ای از زهرا وطنی , معصومه زمانیان بوده که در دوره پانزدهم شماره 2 (بهمن 1402) مطالعات حقوق تطبیقی منتشر شده است.
چکیده
از آنجایی‌که مذاکرات کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوایی (UNFCCC) در ارائه حمایت کافی از قربانیان آب و هوا شکست خورده است، کشورهای آسیب‌پذیر و نیز سازمان‌های غیردولتی به جدّ در حال بررسی راه‌های قانونی برای به‌دست‌آوردن منابعی جهت جبران «ضرر و زیان» وارده هستند و در این مسیر طرح دعاوی قضایی را مسبب هدایت‌گری مذاکرات UNFCCC به سمت پیش‌بینی و مقرر داشتن منابع این جبران می‌دانند. این مقاله با تاکید بر ضرورت حمایت جامعه‌ی بین‌الملل از آسیب‌های اقلیمی ناشی از دستکاری درآب و هوا به ویژه آسیب‌های وارده بر کشورهای آسیب‌پذیر و کمتر توسعه‌یافته، با هدف اثبات تأثیر دعاوی ضرر و زیان بر مذاکرات UNFCCC و به روش توصیفی تحلیلی، به بررسی دیدگاه‌های موافقان و مخالفان این ایده و دلایل آن‌ها و نیز عناصر و نهادهای موثر در این قضیه همچون سازمان‌های غیر دولتی و شبکه‌های عوای حقوقی می‌پردازد و در نهایت اثبات می‌کند که علی‌رغم این واقعیت که ساز و کار طرح دعوی قضایی مسئولیت و جبران خسارت های آب و هوایی هنوز در مراحل نه چندان پیشرفته است، اما به عنوان راهی قانونی دارای ظرفیت قابل توجهی برای هدایت مذاکرات UNFCCC در موضوع ضرر و زیان، به ویژه لزوم «تعیین منابع مالی جدید و اضافه» بر دو رکن کاهش و سازگاری توسط UNFCCC دارد.
کلید واژه ها
- کاهش آلودگی
- سازگاری زیست محیطی
- تغییرات اقلیمی
- آسیب‌های اقلیمی
- تأمین مالی غرامات اقلیمی