رای دادگاه درباره خواسته منجز (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۱۳۰۰۸۰۳)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۰ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات رای دادگاه تجدیدنظر (حقوقی)|شماره دادنامه=۹۱۰۹۹۷۰۲۲۱۳۰۰۸۰۳|تاریخ دادنامه=۱۳۹۱/۰۶/۲۸|نوع رأی=رأی شعبه|تاریخ شعبه=شعبه ۱۳ دادگاه تجدید نظر استان تهران|قاضی=قربان وند{{سخ}}سیدوجیح الله فهیمی گیلانی{{سخ}}مشفق|موضوع=خواسته منجز}}'''چکی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۱۰۹۹۷۰۲۲۱۳۰۰۸۰۳
تاریخ دادنامه۱۳۹۱/۰۶/۲۸
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای حقوقی
موضوعخواسته منجز
قاضیقربان وند
سیدوجیح الله فهیمی گیلانی
مشفق

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره خواسته منجز: خواسته مطالبه خسارات عدم انجام تعهد بدون تعیین تعهد مورد نظر غیرمنجز تلقی شده و قرار رد صادر می شود.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص دعوی آقای (ب. د. الف.) با وکالت آقای (س. ع. پ. ه.) و خانم (ش. م. الف.) به طرفیت آقای (ع. الف.) دایر به صدور حکم به فسخ مبایعه نامه شماره ۸۳۲۰۲۱ مورخ ۹/۳/۱۳۹۰ که به شرح صورت جلسه مورخ ۱۱/۷/۹۰ به تأیید فسخ مبایعه نامه اصلاح شده است و نیز دعوی استرداد مبلغ چهارصد میلیون ریال ثمن پرداختی و خسارت تأخیر اجرای تعهد مقوّم به ۰۰۰/۰۰۰/۵۱ ریال، نظر به جامع اوراق و محتویات پرونده، اولا ؛ نظر به اینکه بنا به مندرجات قسمت توضیحات مبایعه نامه خواهان با علم به اینکه مبیع در رهن است و خوانده متعهد به فک رهن شده است اقدام به ابتیاع آن نموده است و اینکه صرف شماره دفتر اسناد رسمی در محلی که استقرار ندارد موجبی برای فسخ قرارداد نمی باشد دادگاه این قسمت از دعوی خواهان را مبنی بر تأیید فسخ قرارداد غیر ثابت تشخیص و مستندا به مواد ۲۱۹ و ۲۲۳ قانون مدنی حکم به بطلان دعوی خواهان در این قسمت صادر و اعلام می شود. ثانیا؛ در خصوص استرداد مبلغ چهارصد میلیون ریال ثمن پرداختی با عنایت به وقوع عقد بیع و صدور حکم به بطلان دعوی تأیید فسخ قرار رد دعوی خواهان در این قسمت مستندا به ماده ۲ قانون آیین دادرسی مدنی صادر و اعلام می شود. ثالثا؛ اما در خصوص دعوی مطالبه خسارت تأخیر موضوع بند ۷-۶ قرارداد به مأخذ روزانه سیصد هزار ریال، نظر به اینکه از جمله تعهدات خوانده تحویل مبیع بوده که می بایست در تاریخ ۲۵/۳/۹۰ به عمل می آمد که انجام نشده است و خوانده دلیلی بر تحویل مبیع و متعاقب آن تنظیم سند انتقال به نام خوانده اقامه ننموده حکم به محکومیت خوانده به پرداخت ۰۰۰/۵۰۰/۳۱ ریال بابت تأخیر در تحویل مبیع از ۲۵/۳/۹۰ لغایت ۱۲/۷/۹۰ (تاریخ صدور رأی) به أخذ روزانه سیصد هزار ریال مستندا به ماده ۲۳۰ قانون مدنی و نیز پرداخت ۰۰۰/۵۸۰ ریال بابت خسارت هزینۀ دادرسی و نیز پرداخت خسارت حق الوکالۀ وکیل مطابق با تعرفه مستندا به مواد ۵۱۵ و ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی در حق خواهان صادر و اعلام می شود. نسبت به مازاد آن به جهت عدم استحقاق حکم به بطلان دعوی خواهان صادر و اعلام می شود. رأی صادره حضوری محسوب و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.

رئیس شعبۀ ۱۱۶ دادگاه عمومی حقوقی تهران - ماندگار مشفق

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای (ع. الف.) با وکالت آقای (ر.س.) به طرفیت آقای (ب. د. الف.) نسبت به قسمتی از دادنامه شماره ۰۰۶۷۰-۱۳/۷/۹۰ صادره از شعبۀ ۱۱۶ دادگاه عمومی تهران که براساس آن حکم بر پرداخت روزانه مبلغ سیصدهزار ریال به این استدلال نظر به اینکه از جمله تعهدات خوانده تحویل مبیع بوده خسارت تأخیر در تحویل مبیع صادر شده است. دادگاه با ملاحظه محتویات پرونده و اوراق و اظهارات مضبوط در آن نظر به اینکه خواسته خواهان به این شکل بوده ...با احتساب کلیۀ خسارات وارده از جمله خسارت تأخیر اجرای تعهد ; ملاحظه می گردد که خواسته منجز نیست و مفهوم کلی دارد [مشخص نیست] که خسارت تأخیر اجرای کدام تعهد مورد خواسته خواهان بدوی بوده است و اینکه دادگاه نمی تواند مفسر خواسته باشد بنابراین لازم بوده است به طور منجز خواسته را مطرح می نمود و اینکه خسارت تأخیر تأدیه از چه جهتی بوده بنابراین به استناد ماده ۲ قانون آیین دادرسی مدنی دعوا به شکل صحیح و قانونی مطرح نشده است و به استناد مواد ۳۴۹ و ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی و به لحاظ عدم قابلیت استماع صحیح دعوی مذکور با نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته در این قسمت از آن قرار رد دعوی خواهان بدوی در مطالبه خسارت تأخیر اجرای تعهد صادر و اعلام می نماید. رأی صادره قطعی است.

مستشاران شعبۀ ۱۳ دادگاه تجدیدنظر استان تهران

قربان وند - فهیمی گیلانی