ماده ۳۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۱۴ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «دادگاه مکلف است برای جبران خسارت احتمالی که از دستور موقت حاصل می شود ازخواه...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

دادگاه مکلف است برای جبران خسارت احتمالی که از دستور موقت حاصل می شود ازخواهان تأمین مناسبی اخذ نماید. دراین صورت صدور دستور موقت منوط به سپردن تأمین می باشد.

توضیح واژگان

خسارت دستور موقت : خسارات ناشی از اجرای دستور موقت دادگاه که به طرف دعوا و یا دیگران وارد می شود را خسارت ناشی از دستور موقت نامند.82442

پیشینه

مفاد این ماده در قانون ایین دادرسی مدنی سال 1318 ذیل ماده 781 بیان شده بود140330  با این تفاوت که در قانون جدید آیین دادرسی مدنی  دادگاه مکلف به اخذ تامین مناسب به منظور صدور دستور موقت می باشد در حالی که در قانون سابق اخذ تامین از اختیارات دادگاه بود.423122

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

پس از احراز شرایط مربوط به صلاحیت و همچنین شرایط عمومی درخواست دستور موقت دادگاه موظف است میزان تامین را تعیین و به متقاضی ابلاغ نماید .335334 در هر حال تشخیص تناسب تامین ماخوذه با موضوع دستور موقت به عهده دادگاه بوده و قابل اعتراض نمی باشد.143541

تعیین نوع تامین نیز به عهده دادگاه می باشد و تامین می تواند  اعم از وجه نقد یا سایر اموال خواهان باشد.616327مهلت تادیه تامین نیز با توجه به ماده 442 آیین دادرسی مدنی به تشخیص دادگاه تعیین می شود و در صورت عدم اجرای دستور در مهلت مقرر قرار رد درخواست دستور موقت صادر خواهد شد.312787/60656

عده ای معتقدند که با وجود نص صریح این ماده باز هم در صورت عدم وجود خسارت احتمالی دادگاه تکلیفی به اخذ تامین ندارد.143539

مصادیق و نمونه ها

تامین می تواند بسته به نظر دادگاه وجه نقد ، ضمانت نامه بانکی ، وثیقه ملکی ، و مانند آن باشد اما رویه معمول سپردن وجه نقد به صندوق دادگستری می باشد.312786