ماده ۳ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲
در كليه مواردي كه حداكثر مجازات حبس در اين قانون «تا دو سال» استدادگاه ميتواند در صورت وجود جهات مخففه مجازات حبس را تا يك سوم حداقلمجازات قانوني جرم تخفيف داده و يا به يكي از مجازاتهاي ذيل متناسب با مجازاتاصلي تبديل نمايد: الف - در مورد كاركنان پايور: 1 - كسر حقوق و مزايا به ميزان يك چهارم از شش ماه تا يك سال. 2 - جزاي نقدي از 000 /000 /15 تا 000 /000 /100 ريال 3 - محروميت از ترفيع از سه ماه تا يك سال. 4 - انفصال موقت از خدمت از سه ماه تا شش ماه. 5 - منع اشتغال به خدمت در يك نقطه يا نقاط معين از شش ماه تا يك سال. ب - در مورد كاركنان وظيفه: 1 - اضافه خدمت از دو ماه تا چهار ماه. 2 - جزاي نقدي از 000 /000 /10 تا 000 /000 /65 ريال. 3 - منع اشتغال به خدمت در يك نقطه يا نقاط معين حداقل به مدت شش ماه وحداكثر تا پايان خدمت وظيفه و در صورتي كه باقيمانده خدمت دوره ضرورت كمتر ازشش ماه باشد دادگاه ميتواند مدت باقيمانده را مورد حكم قرار دهد. تبصره 1 - در صورت محكوميت به منع اشتغال به خدمت در يك نقطه يا نقاط معين، تعيين محل خدمت جديد به عهده يگان يا سازمان مربوط ميباشد. تبصره 2 - در كليه جرائمي كه مجازات قانوني حبس تا سه ماه ميباشد، قاضي مكلف به تبديل مجازات حبس به جزاي نقدي ميباشد.