رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره مصداق ترک کار

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۰ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات رای شعبه دیوان عدالت اداری|شماره دادنامه=۹۲۰۹۹۷۰۹۰۱۹۰۱۳۲۹|تاریخ دادنامه=۱۳۹۲/۰۴/۱۰|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=|قاضی=|موضوع=مصداق ترک کار|گروه رأی=اداری}}'''رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره مصداق ترک کار''': عدم حضور در محل کار به دلیل ا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای شعبه دیوان عدالت اداری شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۱۹۰۱۳۲۹
شماره دادنامه۹۲۰۹۹۷۰۹۰۱۹۰۱۳۲۹
تاریخ دادنامه۱۳۹۲/۰۴/۱۰
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعشعبه دیوان عدالت اداری
گروه رأیاداری
موضوعمصداق ترک کار

رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره مصداق ترک کار: عدم حضور در محل کار به دلیل احضار از سوی مرجع قضایی، مصداق ترک کار نبوده و اخراج کارگر به دلیل مذکور، فاقد توجیه قانونی است.

رأی شعبه دیوان عدالت اداری

با توجه به مفاد دادخواست تقدیمی خواهان و مستندات پیوست آن و با عنایت به اینکه در رأی معترض عنه حسب مدعای خواهان به سابقه و پیشینه خدمتی وی در نزد کارفرمایش که مؤید وجود رابطه کارگری و کارفرمایی موضوع مادتین ۲ و۳ از قانون کار بوده؛ با توجه به اینکه شاکی محل کار را ترک نکرده، بلکه از جانب مرجع قضایی احضار گردیده است، بنابراین اخراج نامبرده توسط کارفرما انجام گرفته است و حقوق شاکی در این رابطه لحاظ نشده است و رأی معترض عنه مخدوش است. فلذا دعوی مطروحه را وارد تشخیص، ضمن نقض رأی معترض عنه جهت رسیدگی مجدد به مرجع هم عرض ارجاع می گردد. رأی صادره در اجرای ماده ۷ از قانون دیوان عدالت اداری قطعی است.

رئیس شعبه ۱۹ دیوان عدالت اداری مستشار شعبه

خضرائی چاووشی