وضعیت حقوقی نماینده الکترونیکی در انعقاد قراردادهاي الکترونیکی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۱۹ توسط Fariba-Ranjbar (بحث | مشارکت‌ها) (←‏چکیده)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

وضعیت حقوقی نماینده الکترونیکی در انعقاد قراردادهاي الکترونیکی نام مقاله ای از طاهر حبیب زاده بوده که در شماره پنجم دوره دوم (زمستان 1392) فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است.

چکیده

با گسترش فناوری هاي نوین ارتباطی، مسائل حقوقی فراوانـی مطـرح شـده اسـت . در گسـتره قراردادها این تأثیر قابل توجه بوده و موجب آن شده است که نحوه اعمال برخی از مباحث حقوق قراردادها در گستره فضاي مجازي مورد بررسی واقع شود. حقوق نمایندگی، یکی از این مباحـث است که مقاله حاضر قواعد آن را در گستره قراردادهاي الکترونیکی مطرح مـی کنـد و بـه تحلیـل نقش حقوقی هوش مصنوعی، که از آن به نماینـده الکترونیکـی یـاد مـی شـود، در فرآینـد انعقـاد قراردادهاي الکترونیکی از طریق وبسایت هاي تعاملی می پردازد و به ایـن سـؤال کلیـدي پاسـخ میدهد که آیا نماینده الکترونیکی صرفاً یک ابـزار ارتبـاطی بـین متعـاملین اسـت یـا خـود داراي شخصیت حقوقی مستقل است یا حتی عنوان و جایگاه دیگري در این فرآیند دارد. در این راستا، دیدگاه حقوق قراردادهاي ایران، قانون تجارت الکترونیکی ایـران مصـوب 1382 و نظریـه هـاي مختلف براي تحلیل جایگاه حقوقی نماینده الکترونیکی با نگاهی تطبیقی مورد بررسی و نقد قـرار میگیرد و نظر نگارنده در پایان ارائه میشود.

کلیدواژه ها

  • تجارت الکترونیکـی
  • بازارهـاي الکترونیکـی
  • قراردادهـاي الکترونیکـی
  • نماینده الکترونیکی
  • هوش مصنوعی

مواد مرتبط