ماده 237 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده 237 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت:سود خالص شرکت در هر سال مالی عبارت است از درآمد حاصل در همان سال مالی منهای کلیه هزینه‌ها و استهلاکات و ذخیره‌ها.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
این ماده در مقام تبیین و توضیح سود خالص است که قابل تقسیم است. در این راستا بیان می دارد سود قابل تقسیم عبارت است از در امد حاصل در هر سال مالی شرکت پس از کسر هزینه ها و استهلاکات و وضع و کسر زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته های قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.[۱]
نکات توضیحی
این ماده بیان می دارد که اگر در امد شرکت بیش از هزینه ها و استهلاکات باشد شرکت دارای سود خالص است. در صورتی که شرکت هزینه هایش بیشتر از درامدش باشد در این حالت سود خالصی ندارد.[۲]
منابع
- ↑ محمود عرفانی. حقوق تجارت (جلد دوم) شرکت های تجارتی (شرکت های سهامی عام و خاص، با مسئولیت محدود، تضامنی، نسبی، مختلط غیرسهامی، مختلط سهامی و تعاونی، مؤسسات غیرتجاری، ثبت شرکت خارجی، مقررات مالیاتی در شرکت های ایرانی و خارجی، شرایط کار فرد خارجی در ایران و...). چاپ 2. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2199456
- ↑ فرشید فرحناکیان. قانون تجارت در نظم حقوق کنونی. چاپ 2. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4326604