ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۵۲ توسط Wikihagh admin (بحث | مشارکت‌ها) (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 149 قانون آيين دادرسي كيفري را به ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی کیفری منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مالي كه نگهداري آن مستلزم هزينه نامتناسب است و يا موجب خرابي يا كسر فاحش قيمت آن شود و حفظ مال هم براي دادرسي لازم نباشد و همچنين اموال ضايع شدني و سريع الفساد ، در صورت عدم دسترسي به مالك حسب مورد ، به تقاضاي بازپرس و موافقت دادستان و يا دستور دادگاه به قيمت روز فروخته مي شود . وجه حاصل تا تعيين تكليف نهايي در صندوق دادگستري به عنوان امانت نگهداري مي شود . تبصره 1 ماده 149: هرگونه دخالت و تصرف غيرمجاز و استفاده از اموال توقيفي ممنوع است . تبصره 2 ماده 149: چنانچه مدعي مالكيت ، همان قيمت را پرداخت كند در اولويت خريد قرار دارد .