شرطیت

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

شرط یعنی عاملی که باعث تأثیر سبب می‌شود و با فقدان آن، سبب مؤثر نمی‌باشد،[۱] و به وضعیتی اعتباری در یک شئ، که با وجود آن، سبب در شیء دیگری مؤثر می‌افتد؛ شرطیت گویند.[۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. فلسفه حقوق مدنی (جلد اول) (عناصر عمومی عقود). چاپ 1. گنج دانش، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 123648
  2. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد چهارم) (شخصیت، تابعیت، اسناد سجل احوال، اقامتگاه، قرابت، نکاح و فسخ آن). چاپ 13. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 690392