رای وحدت رویه شماره 30 مورخ 1361/12/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت نزدیکترین دادگاه در موارد رد دادرسی)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۵ توسط Nastaran aghaee (بحث | مشارکت‌ها) (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1361 using HotCat)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای وحدت رویه شماره ۳۰ مورخ ۱۳۶۱/۱۲/۱۸ هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت نزدیکترین دادگاه در موارد رد دادرسی):بنا به مستنبط از ماده ۲۱۴ قانون آیین دادرسی مدنی که عیناً نقل می‌شود: هرگاه دادرسی رد را قبول کرد یا خود امتناع از رسیدگی نمود پرونده به شعبه دیگر همان دادگاه ارجاع و اگر شعبه دیگری نباشد به کارمند علی‌البدل و اگر کارمند علی‌البدل نباشد به نزدیکترین دادگاه رجوع می‌شود. در مورد بحث رأی شعبه دوم دادگاه عمومی رشت که با اعلام صلاحیت دادگاه لنگرود حل اختلاف نموده‌است صحیح و مطابق موازین قانونی است. این رأی بر طبق ماده سوم از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷ برای دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

مواد مرتبط