رای وحدت رویه شماره 24 مورخ 1354/3/26 هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم تلقی یک دندان به عنوان نقص عضو و قابل گذشت بودن آن)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۳ توسط Nastaran aghaee (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای وحدت رویه شماره ۲۴ مورخ ۱۳۵۴/۳/۲۶ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (موضوع: عدم تلقی یک دندان به عنوان نقص عضو و قابل گذشت بودن آن): نظر به اینکه افتادن یک دندان عرفاً نقص عضو تلقی نمی‌گردد لذا با وجود گذشت شاکی خصوصی مورد مشمول بند (۱) تبصره (۲) ماده (۱) قانون تسریع دادرسی و اصلاح قسمتی از قوانین آیین دادرسی کیفر عمومی مصوب ۱۳۵۲/۱۱/۲ بوده و قابل گذشت می‌باشد این رأی به استناد ماده سوم از مواد اضافه شده به قانون آیین‌دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷ برای دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

مواد مرتبط

ماده ۱۰۴ قانون مجازات اسلامی

جستارهای وابسته

جرایم قابل گذشت

گذشت شاکی