رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره وحدت رویه

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره وحدت رویه

مرجع صادر کننده	هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی	وزارت جهاد کشاورزی
موضوع	وحدت رویه
کلاسه پرونده	۹۹۰۱۰۱۴ و ۹۹۰۱۰۰۹
تاریخ رأی	يکشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۹
شماره دادنامه	۱۲۲۴ - ۱۲۲۵

شماره دادنامه : ۱۲۲۴ - ۱۲۲۵ تاریخ دادنامه : ۱۳۹۹/۱۰/۶

شماره پرونده: ۹۹۰۱۰۱۴ و ۹۹۰۱۰۰۹

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

اعلام کننده تعارض: وزارت جهاد کشاورزی

موضوع: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری

گردش کار: در خصوص احتساب اضافه کار در پاداش پایان خدمت کارکنان وزارت جهاد کشاورزی در زمان حاکمیت قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، شعب دیوان عدالت اداری به شرح زیر آراء معارضی صادر کرده اند

گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:

الف:شعبه ۲۵ بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده های شماره ۹۸۰۹۹۸۰۹۰۲۷۰۱۰۳۲ و ۹۸۰۹۹۸۰۹۰۲۷۰۱۰۴۰ با موضوع دادخواست آقای داریوش صبامنیری و خانم میترا جوادپور ماسوله به طرفیت وزارت جهاد کشاورزی و به خواسته الزام به احتساب اضافه کار و پاداش پایان خدمت و اعاده حقوق قانونی تضییع شده به موجب دادنامه های شماره ۹۸۰۹۹۷۰۹۰۲۷۰۲۴۳۰-۲۳؍۹؍۱۳۹۸ و ۹۸۰۹۹۷۰۹۰۲۷۰۲۱۹۷-۲۵؍۸؍۱۳۹۸ به شرح زیر رأی صادر کرده است:

با ملاحظه و بررسی اوراق و محتویات پرونده و با توجه به خواسته خواهان راجع به پرداخت پاداش پایان خدمت بااحتساب اضافه کار و از آنجا که براساس ماده ۱۰۷ قانون مدیریت خدمات کشوری، عوامل مبنای پرداخت پاداش پایان خدمت حقوق ثابت به علاوه مزایای مستمر تعیین شده است و طبق صدر ماده ۶۸ قانون مدیریت خدمات کشوری، حقوق ثابت شامل حق شغل و حق شاغل می باشد و برابر قسمت اخیر تبصره ماده ۷۶ قانون یاد شده بالا صرفا فوق العاده های مذکور در بند های ۲ و ۳ و ۵ ماده ۶۸ همان قانون جزو فوق العاده های مستمر تلقی شده است

بنابراین اضافه کار نه جزو حقوق ثابت است و نه جزو فوق العاده های مستمر و استدلال به اینکه کسر کسور بازنشستگی از اضافه کار شده است موجب نمی شود که در تعیین پاداش پایان خدمت مورد محاسبه قرار گیرد اگر نظر قانونگذار بر احتساب بود در ماده ۱۰۷ و یا ذیل تبصره ماده ۷۸ قانون مدیریت خدمات کشوری همانند حقوق بازنشستگی به آن تصریح می کرد و عدم تصریح به منزله عدم احتساب می باشد و درخصوص خواسته خواهان به اجرای ماده ۵۹ قانون برنامه پنجم توسعه و از آنجا که مفاد ماده مزبور شامل آن عده ای می باشد که قبل از اجرایی شدن فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری (۱؍۱؍۱۳۸۸) از اضافه کار آن ها کسر کسور حق بیمه و یا بازنشستگی انجام شده بود و از آنجا که شاکی اولا: مستندی در این خصوص ارائه نداشته است

ثانیا: مهلت اجرای قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه منقضی شده است و قابلیت اعمال و اجرا در حال حاضر ندارد و لذا با توجه به مراتب مذکور شکایت شاکی وارد نمی باشد به استناد مفهوم مخالف ماده ۱۰ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری حکم به رد شکایت صادر و اعلام می گردد

رأی صادره ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظر خواهی در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد

رأی شماره ۹۸۰۹۹۷۰۹۰۲۷۰۲۴۳۰-۲۳؍۹؍۱۳۹۸ به موجب دادنامه شماره ۹۹۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۳۸۸-۱۰؍۱؍۱۳۹۹ شعبه ۲۵ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری تأیید شده است

در اثر تجدیدنظر خواهی از رأی شماره ۹۸۰۹۹۷۰۹۰۲۷۰۲۱۹۷-۲۵؍۸؍۱۳۹۸ شعبه ۲۷ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره ۹۹۰۹۹۷۰۹۵۶۰۰۰۰۳۵-۱۷؍۱؍۱۳۹۹ با استدلال زیر چنین رأیی صادر کرده است

نظر به اینکهبه موجب مدارک ابرازی نامبرده از کارکنان مشمول قانون تأمین اجتماعی بوده و به موجب ماده ۲ آیین نامه اجرایی قسمت دوم ماده ۵۹ قانون برنامه پنجم توسعه به شماره ۱۲۲۲۹۰؍ت۵۱۱۲۸ه-۵؍۱۰؍۱۳۹۵ کسانی که تا قبل از تاریخ ۱۷؍۴؍۱۳۹۳ از اضافه کار آنان کسور بازنشستگی کسر شده در پاداش پایان خدمت آنان مؤثر خواهد بود و رأی شماره ۶۵۷ و ۶۵۸-۱۵؍۱۰؍۱۳۸۷ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری نیز دلالت بر این دارد که فوق العاده اضافه کار در پاداش پایان خدمت مشمولین تأمین اجتماعی مؤثر خواهد بود در پرونده پیش رو با توجه به اینکه تجدیدنظر خوانده ( مدیرکل امور مالی طی نامه شماره ۱۶۶۵۹-۲۲؍۵؍۱۳۹۸) اعلام کرده که مابه التفاوت مذکور به موجب تصویب نامه فوق الذکر محاسبه گردیده و در صورت تأمین اعتبار پاداش پایان خدمت کارکنان در سال ۱۳۹۸ پرداخت انجام خواهد شد از آنجایی که صرف عدم تأمین اعتبار مسقط حق مستخدم نمی باشد اعتراض تجدیدنظر خواه را وارد تشخیص و با اجازه حاصل از ماده ۷۱ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری ضمن فسخ دادنامه تجدیدنظر خواسته حکم به ورود شکایت شاکی صادر و اعلام می شود

رأی صادره شده قطعی است

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ۶؍۱۰؍۱۳۹۹با حضور معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است

رأی هیأت عمومی

الف-تعارض در آراء محرز است

ب- اولا: بر اساس ماده ۱۰۷قانون مدیریت خدمات کشوریمصوب ۸؍۷؍۱۳۸۶ به کارمندان مشمول این قانون که بازنشسته می شوند به ازاء هر سال خدمت یک ماه آخرین حقوق و مزایای مستمر (تا سی سال) به اضافه وجوه مربوط به مرخصی های ذخیره شده پرداخت خواهد شد

و طبق تبصره ماده ۷۶فقط

فوقالعاده های مذکور در بندهای (۲)، (۳) و (۵) ماده (۶۸) فوق العاده مستمر تلقی می گردند

و اضافهکار جزو فوق العاده های مستمر نمی باشد

ثانیا: مستند به قانون اصلاح ماده (۲۳۵)قانون برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایرانمصوب ۱۸؍۱۲؍۱۳۹۴، قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایرانمصوب ۱۵؍۱۰؍۱۳۸۹ حداکثر تا پایان سال ۱۳۹۵ هجری شمسی تمدید و با تصویبقانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایرانو ابلاغ آن ملغی الاثر می شود

بنابراین حکم مقرر در ماده ۵۹ قانون مزبور مبنی بر احتساب اضافه کار در پاداش پایان خدمت که تا قبل از اجرایقانون مدیریت خدمات کشوری(۱؍۱؍۱۳۸۸) از فوق العاده اضافه کار آنان کسور بازنشستگی کسر شده است، با اجرایی شدنقانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایرانملغی الاثر شده است و در خارج از بازه زمانی خود قابلیت استناد ندارد و رأی وحدت رویه شماره ۷۷۸ الی ۸۳۸-۷؍۱۱؍۱۳۹۲ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری نیز مؤید این امر است

ثالثا:با توجه به این که شاکیان در سال ۱۳۹۶ و در زمان حاکمیتقانون برنامه ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایرانبازنشسته شده اند که حکمی برای لحاظ اضافه کار جهت کسر حق بیمه و لحاظ آن در پاداش پایان خدمت ندارد و بنابراین قوانین عمومی در این زمینه حاکم است ، مضافا به موجب بند الف تبصره ۱۲ قوانین بودجه ای سال ۱۳۹۹، ۱۳۹۸، ۱۳۹۷ پرداخت پاداش پایان خدمت به کارکنان دولت به قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه های ضروری به کارکنان دولت مصوب ۱۳۷۵ و اصلاحیه سال ۱۳۷۹ آن ارجاع داده شده و برای پرداخت آن سقف تعیین گردیده است که به موجب آن حقوق و فوق العاده های ملاک کسور بازنشستگی مبنای محاسبه پاداش پایان خدمت می باشد و به موجب ماده ۱۰۶قانون مدیریت خدمات کشوری: مبنای محاسبه کسور بازنشستگی حقوق ثابت به اضافه فوق العاده های مستمر و فوق العاده بند ۱۰ ماده ۶۸ این قانون می باشد و فوق العاده اضافه کاری جزء آنها نمی باشد تا قابل احتساب در پاداش پایان خدمت باشد، بنابراین رأی به رد شکایت صحیح تشخیص داده می شود

مرتضی علی اشراقی

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

معاون قضایی دیوان عدالت اداری

کدمنبع: 13803