نظریه شماره 7/1400/649 مورخ 1400/07/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۰/۶۴۹ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۰-۲۹/۱-۶۴۹ ح |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۰/۰۷/۲۸ |
استعلام: مستأجر پس از انقضای مدت اجاره مبادرت به تخلیه عین مستأجره کرده و به موجب اظهارنامه ای مراتب تخلیه بودن عین مستأجره را به موجر اعلام داشته است. اظهارنامه از طریق سامانه ثنا به موجر ابلاغ شده؛ اما موجر از حضور در مورد اجاره و صدور رسید تخلیه خودداری کرده و پس از گذشت شش ماه از تاریخ انعقاد قرارداد اجاره و اطلاع از مفاد اظهارنامه، دعوای تخلیه و مطالبه اجرت المثل ایام تصرف از تاریخ انعقاد مدت اجاره تا زمان صدور حکم بر تخلیه ملک را به طرفیت مستأجر اقامه کرده است.
۱- در صورت عدم اقدام موجر جهت تصرف عین مستأجره یا عدم صدور رسید تحویل که در قرارداد اجاره قید شده است، آیا مستأجر به جز تخلیه ملک با تکلیف قانونی دیگری نیز مواجه است؟
ب- با توجه به این که تخلیه بودن مورد اجاره به موجب اظهارنامه از ناحیه مستأجر به موجر ابلاغ شده است، آیا دعوای تخلیه و مطالبه اجرت المثل ایام تصرف از سوی موجر علیه مستأجر قابل پذیرش است؟ توضیح آن که قرارداد اجاره مشمول قانون روابط موجر و مستأجر مصوب ۱۳۷۶ است.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
۱ و ۲- اولا، در فرضی که موجر به رغم ارسال اظهارنامه مستأجر مبنی بر تخلیه ملک توسط وی به جهت انقضاء مدت اجاره، جهت تصرف عین مستأجره و دادن رسید تحویل به مستأجر مراجعه نکند، بابت ایامی که مورد اجاره به این سبب بلااستفاده مانده است، حق مطالبه اجرت المثل از مستأجر ندارد.
ثانیا، در فرضی که موجر به رغم تخلیه بودن عین مستأجره، دعوای تخلیه مطرح کند، به لحاظ آن که دعوای مطرح شده سالبه به انتفای موضوع است، قابلیت استماع ندارد.