سازمان بازرسی کل کشور
سازمان بازرسی کل کشور، سازمانی است که در نخستین روزهای پس از پیروزی انقلاب، به عنوان جایگزین اداره کل بازرسی وزارت داگستری و سازمان بازرسی شاهنشاهی تأسیس گردید. یکی از مظاهر اقتدار قوه قضائیه بر قوه مجریه میباشد که به منظور حسن جریان امور و اجرای صحیح قوانین در دستگاههای اداری به نظارت میپردازد و با اختیارات قانونی خود به نظارت مستمر وزارتخانهها و موسسات دولتی میپردازد و با اعلام تخلفات و نارساییها، تعقیب متخلفین را خواستار میشود،[۱] با این توضیح که هدف از تشکیل این سازمان کاملاً متفاوت از هدف تأسیس دیوان عدالت اداری است زیرا رسیدگی به تظلمات و اعتراضات مردم از واحدهای دولتی که هدف دیوان است ممکن است به دلایلی غیر از نحوه اجرای قوانین در دستگاههای اداری باشد.[۲]
مطابق اصل ۱۷۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: «بر اساس حق نظارت قوه قضائیه نسبت به حسن جریان امور و اجرای صحیح قوانین در دستگاههای اداری سازمانی به نام «سازمان بازرسی کل کشور» زیر نظر رئیس قوه قضائیه تشکیل میگردد. حدود اختیارات و وظایف این سازمان را قانون تعیین میکند.»
اصول و مواد مرتبط
قانون تشکیل سازمان بازرسی کل کشور مصوب ۱۳۶۰
در رویه حکومتی
نظر تفسیری شماره ۴۲۰۹ مورخ ۵ /۱۱ /۱۳۶۰ شورای نگهبان: برحسب بند ۳ اصل ۱۵۶ قانون اساسی قوه قضاییه نظارت بر حسن اجرای قوانین دارد؛ بنابراین اصل میتواند در موارد تخلف از اجراﺀ قوانین به مقامات مسئول اخطار کند و مقامات مسئول موظفند به اخطارات قوه قضاییه که به موجب اصل ۱۷۴ قانون اساسی انجام میشود، توجه نمایند و در صورت عدم توجه، از قانون اساسی تخلف نمودهاند و ترتیب و حدود این وظایف در قانون عادی نیز بیان شدهاست.
منابع
- ↑ سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3821748
- ↑ آیت اله عباسعلی عمیدزنجانی. کلیات حقوق اساسی. چاپ 3. مجد، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3212144