شیوه‌های جایگزین حل و فصل اختلافات در ورزش

شیوه‌های جایگزین حل و فصل اختلافات در ورزش نام مقاله ای از جلیل مالکی و یعقوب کدخدایی بوده که در دوره ششم شماره بیستم (پاییز 1392) فصلنامه تحقیقات حقوقی بین المللی منتشر شده است.

چکیده

رشد و توسعه روز افزون ورزش، پیچیدگی مسایل و گسترش سازمان‌ها و نهادها و فعالیت‌های ورزشی، و نیز پیچیدگی روز افزون قوانین و کاربرد آن‌ها در ورزش و هم چنین تغیرات بنیادین در اصول و واقعیت‌های ورزشی، آثار اجتماعی و حقوقی رسانه ای، تحلیلی و بین المللی که نفوذ آن‌ها فراتر از وسعت جغرافیایی کشورها و چه بسا قاره‌هاست، باعث بروز منازعات و اختلافات وافری در حوزۀ ورزش شده که لزوم حل و فصل کارآمد این اختلافات را نمایان میسازد. از طرف دیگر سیستم حقوقی متفاوت حاکم بر کشورها، سبب ایجاد موانع و محدودیت‌هایی در ارجاع حل اختلافات ورزشی به نهادهای متخصص بین المللی، مانند دیوان عالی حکمیت برای ورزش(CAS) شده لذا توسل و به کارگیری شیوه‌های جایگزین حل و فصل اختلافات که از آن‌ها به عدالت خصوصی نیز تعبیر شده است، موجب میشود اختلاف به وسیله شخص ثالث و یا اشخاص ثالثی که به وسیله طرفین انتخاب میشوند مطابق با آیین دادرسی مورد توافق طرفین، حل و فصل شود و از وجود قوانین مغایر و بروز جبهه گیری‌های سیاسی، اجتناب شود. شیوه‌های جایگزین حل و فصل اختلافات مبتنی بر توافق و تراضی طرفین بوده و با توجه به ویژگی‌های خاص شان، اجرای تصمیمات با رضایت خاطر از جانب طرفین اختلاف و غیره، اختلاف را به طور تخصصی و کارشناسی و با راه کارهای عادلانه و منصفانه حل و فصل می‌‌نماید. ورزش به عنوان تأمین یکی از آرمان‌های جهانی جامعه بشری در اسناد و قطع نامه‌های بین المللی، ابزاری جهت ترویج آموزش، بهداشت و توسعه به خصوص قطعنامه‌ی سازمان ملل متحد مصوب3 نوامبر 2003 مورد تایید و پذیرش قرارگرفته است. لذا لازم است با ایجاد مقرّرات متحد الشکل جهانی در تمامی‌‌زمینه‌های مربوط به ورزش از جمله طرق حل اختلاف یک سان و کارآمد، زمینه‌ی تعالی انسانی را فراهم کرد.

کلیدواژه ها

• اختلاف
• حل و فصل
• شیوه‌های جایگزین
• حقوق ورزش