نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۳۷۲ مورخ ۱۴۰۲/۰۹/۰۵ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعیان ملک موقوفه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۵ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/372|شماره پرونده=1402-82-372ع|تاریخ نظریه=1402/09/05}} '''نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۳۷۲ مورخ ۱۴۰۲/۰۹/۰۵ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام:''' چنانچه اعیان ملکی موقوفه؛ اما عرصه آن ملک طلق باشد، آیا با تخریب کامل اعیان مو...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/1402/372
شماره نظریه۷/۱۴۰۲/۳۷۲
شماره پرونده۱۴۰۲-۸۲-۳۷۲ع
تاریخ نظریه۱۴۰۲/۰۹/۰۵

نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۳۷۲ مورخ ۱۴۰۲/۰۹/۰۵ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام: چنانچه اعیان ملکی موقوفه؛ اما عرصه آن ملک طلق باشد، آیا با تخریب کامل اعیان موقوفه در اثر حوادث قهری مانند زلزله یا سیل یا فرسودگی، وقف از بین می رود؟ به عبارت دیگر، آیا در چنین وضعیتی وقف منتفی است و صاحب عرصه می تواند بدون رعایت موقوفه، مبادرت به ساخت و ساز بنماید؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

در فرض سؤال که عرصه، ملک طلق و اعیانی وقف است؛ چنانچه اعیانی در نتیجه حوادث قهری از بین برود؛ از آنجا که وقف عقدی مستمر است و عناصر آن از حیث حدوث و بقا باید موجود باشد تا وقف باقی بماند؛ با تخریب کامل اعیانی موقوفه و تلف آن، وقف پایان یافته و صاحب عرصه حق ساخت و ساز در عرصه را دارد؛ مگر آنکه عقد وقف همراه با حق احداث اعیانی باشد.