نظریه شماره 7/1402/554 مورخ 1402/08/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۵ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/554|شماره پرونده=1402-3/1-554ح|تاریخ نظریه=1402/08/29}} '''نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۵۵۴ مورخ ۱۴۰۲/۰۸/۲۹ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام:''' چنانچه فردی بابت مهریه به پرداخت تعدادی مسکوکات طلا محکوم شود و با پذیرش دعوا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/1402/554
شماره نظریه۷/۱۴۰۲/۵۵۴
شماره پرونده۱۴۰۲-۳/۱-۵۵۴ح
تاریخ نظریه۱۴۰۲/۰۸/۲۹

نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۵۵۴ مورخ ۱۴۰۲/۰۸/۲۹ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام: چنانچه فردی بابت مهریه به پرداخت تعدادی مسکوکات طلا محکوم شود و با پذیرش دعوای اعسار وی از پرداخت محکوم به، حکم بر تقسیط محکوم به صادر شود و در عین حال زوجه توقیف یک چهارم از حقوق و مزایای محکوم علیه را خواستار شود، حکم تقسیط مهریه قابل اجرا است و یا توقیف یک چهارم حقوق و مزایای محکوم علیه؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مطابق تبصره یک ماده ۱۱ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴، تقسیط محکوم به مانع از استیفای بخش اجرا نشده آن از سایر اموال محکوم علیه نیست و همچنین به موجب ماده ۹۸ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶، توقیف حقوق و مزایای استخدامی مانع از این نیست که اگر مالی از محکوم علیه معرفی شود، برای استیفای محکوم به توقیف گردد؛ بنابراین در فرض سؤال، صدور حکم اعسار مانع توقیف یک چهارم حقوق و مزایای مستمر محکوم علیه نیست و در صورتی که یک چهارم حقوق و مزایای ماهانه کمتر از مبلغ هر قسط است، به عنوان بخشی از هر قسط قابل محاسبه است و به این ترتیب وصول همزمان اقساط به گونه ای که کسر حقوق با رعایت ماده ۹۶ قانون اخیرالذکر بخشی از هر قسط باشد، امکان پذیر است. همچنین در فرض سؤال، چنانچه یک چهارم حقوق و مزایای محکوم علیه از مبلغ یا ارزش هر قسط از محکوم به بیشتر باشد، با رعایت ماده ۹۶ قانون یادشده، توقیف مازاد مبلغ یا ارزش هر قسط تا یک چهارم از حقوق و مزایای محکوم علیه بلامانع است. ضمنا تبصره ماده ۹ آیین نامه نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۸/۶/۱۳۹۹ رئیس محترم قوه قضاییه، به معنای منع کسر از حقوق و مزایای محکوم علیه وفق ماده ۹۶ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶ پس از صدور حکم تقسیط نیست و صرفا در مقام بیان آن است که دادگاه در صدور حکم تقسیط و تعیین اقساط، کسر حقوق محکوم علیه در اجرای ماده اخیرالذکر را باید مد نظر قرار دهد تا موجب عسر و حرج وی نشود.