ماده ۳۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۵۱ توسط Mhd.Amin (بحث | مشارکت‌ها) (متن اصلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تجدیدنظرخواهی از آرای قابل تجدیدنظر که در قانون احصاء گردیده مانع اجرای حکم خواهد بود، هرچند دادگاه صادرکننده رأی آن را قطعی اعلام نموده باشد مگر در مواردی که طبق قانون استثناء شده باشد.

توضیح واژگان

طرق تصحیحی : « منظور از طرق تصحیحی آنهاییست که مرجع رسیدگی به شکایت مرجعی غیر از مرجع صادر کننده حکم است که معمولا به لحاظ سلسله مراتب قضایی از مرجع اولیه بالاتر می باشد.»868880

پیشینه

در قوانین سابق در باب ششم قانون محاکمات حقوقی سال 1329 و لایحه اجراء احکام دادگستری در مورد اجرای احکام قطعی تجدیدنظر خواه شده مطالبی بیان شده بود.626602 و همچنین ماده 501 قانون ایین دادرسی مدنی سال 1318 نیز پژوهش را مانع از اجرای حکم می دانست.140663

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

اثر تعلیقی یا توقیفی دادخواست تجدیدنظر به این معناست که با ارائه دادخواست تجدیدنظر از جانب تجدیدنظر خواه اجرای حکم صادر شده متوقف و تعلیق به صدور حکم تجدیدنظر خواهد شد.626601 لذا حتی اگر به دلیل اعلام قطعیت حکم توسط دادگاه صادر کننده حکم اجراییه صادر شده اشد با احراز قابل تجدیدنظر بودن حکم دستور اجرا تعطیل و عملیات اجرایی متوقف می شود.313555

ماده 175 قانون ایین دادرسی مدنی یکی از موارد استثنای این ماده می باشد 140671، از طرفی در مورد دعاوی تصرف نیز تجدیدنظر خواهی مانع از اجرای حکم نمی باشد.344764