ماده 4 قانون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
ماده ۴ قانون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران: مأموریت و وظایف نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران عبارت است از:
۱ – استقرار نظم و امنیت و تأمین آسایش عمومی و فردی.
۲ – مقابله و مبارزه قاطع و مستمر با هر گونه خرابکاری، تروریسم، شورش و عوامل و حرکتهائی که مخل امنیت کشور باشد، با همکاری وزارت اطلاعات.
تبصره – کیفیت و نحوه همکاری را شورای امنیت کشور تعیین میکند.
۳ – تأمین امنیت برای برگزاری اجتماعات، تشکلها، راهپیمائیها، و فعالیتهای قانونی و مجاز و ممانعت و جلوگیری از هر گونه تشکل و راهپیمائی و اجتماع غیر مجاز و مقابله با اغتشاش، بینظمی و فعالیتهای غیر مجاز.
۴ – اقدام لازم در زمینه کسب اخبار و اطلاعات در محدوده وظایف محوله و همکاری با سایر سازمانها و یگانهای اطلاعاتی کشور در حدود وظایف آنها.
تبصره ۱ – جمعآوری اخبار و اطلاعات مربوط به مسائل سیاسی، امنیتی و پیگیری اطلاعاتی آن بعهده وزارت اطلاعات است. چنانچه نیرویانتظامی در حین انجام وظایف محوله به این قبیل اخبار و اطلاعات دسترسی پیدا کند، مکلف است ضمن کسب و جمعآوری، آنها را سریعا در اختیار وزارت اطلاعات قرار دهد. وزارت مذکور موظف است اخبار و اطلاعات مورد نیاز و مرتبط با وظایف نیروی انتظامی را به موقع در اختیار آن نیروبگذارد.
تبصره ۲ – پیگیری اطلاعاتی مواردی از جرائم اجتماعی که با امنیت ملی مرتبط بوده یا قسمتی از یک توطئه یا فعالیتهای پنهانی با هدف براندازی راتشکیل دهد، با هدایت متمرکز وزارت اطلاعات و همکاری نیروی انتظامی انجام خواهد شد.
تبصره ۳ – نیروی انتظامی مکلف است، پرسنل انتظامی مورد نیاز جهت تأمین اهداف اطلاعاتی (کسب و جمعآوری) وزارت اطلاعات را درصورت درخواست در کنترل عملیاتی آن وزارت قرار دهد. کیفیت همکاری و نحوه تأمین پرسنل مورد نظر را شورای امنیت کشور معین خواهد کرد
۵ – حراست از اماکن، تأسیسات، تجهیزات و تسهیلات طبقهبندی شده غیر نظامی و حفظ حریم آنها به استثناء موارد حساس و حیاتی بهتشخیص شورای عالی امنیت ملی، که به عهده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خواهد بود.
۶ – حفاظت از مسئولین و شخصیتهای داخلی و خارجی در سراسر کشور به استثناء داخل پادگانها و تأسیسات نظامی، مگر در مواردی که بنا بهتشخیص شورایعالی امنیت ملی اصل انقلاب و یا دستاوردهای آن در معرض خطر باشد که بعهده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خواهد بود.
۷ – جمعآوری سلاح و مهمات و تجهیزات غیر مجاز و صدور پروانه نگهداری و حمل سلاح شخصی و نظارت بر نگهداری و مصرف مجاز موادناریه با هماهنگی وزارت اطلاعات برابر طرحهای مصوب شورای امنیت کشور.
۸ – انجام وظایفی که بر طبق قانون بعنوان ضابط قوه قضائیه بعهده نیروی انتظامی محول است از قبیل: الف – مبارزه با مواد مخدر.
ب – مبارزه با قاچاق.
ج – مبارزه با منکرات و فساد.
د – پیشگیری از وقوع جرائم.
ه– – کشف جرایم.
و – بازرسی و تحقیق.
ز – حفظ آثار و دلایل جرم.
ح – دستگیری متهمین و مجرمین و جلوگیری از فرار و اختفاء آنها.
ط – اجرا و ابلاغ احکام قضایی.
۹ – انجام امور مربوط به تشخیص هویت و کشف علمی جرایم.
۱۰ – مراقبت و کنترل از مرزهای جمهوری اسلامی ایران، اجرای معاهدات و پروتکلهای مصوبه مرزی و استیفای حقوق دولت و اتباع مرزنشین جمهوری اسلامی ایران در مرزها و محدوده انحصاری اقتصادی دریاها.
۱۱ – اجرای قوانین و مقررات مربوط به گذرنامه (بجز گذرنامه سیاسی و خدمت) و ورود و اقامت اتباع خارجی (با هماهنگی وزارت امور خارجه در مورد اتباع خارجی تحت پوشش دیپلماتیک) با هماهنگی وزارت اطلاعات ( در مورد ورود و خروج و اقامت اتباع خارجی و صدور گذرنامه).
۱۲ – اجرای قوانین و مقررات راهنمائی و رانندگی و امور توزیع و حفظ حریم راههای کشور.
تبصره ۱ (الحاقی ۱۸/۰۲/۱۳۷۹)– نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران موظف است کلیه امور راهنمائی و رانندگی شهر تهران را برابر با سیاستها و برنامههای شهرداری شهر تهران و در چهارچوب قانون به اجراء درآورد. تأمین کلیه تجهیزات و تأسیسات و بودجه و امکانات مورد نیاز اداره راهنمائی و رانندگی شهر تهران (به استثنای حقوق و مزایای پرسنل و تجهیزات مخابراتی و سلاح و مهمات) بر عهده شهرداری شهر تهران میباشد. کلیه امکانات و تجهیزات موجود اداره راهنمائی و رانندگی شهر تهران عینا در این اداره باقی خواهد ماند.
تبصره ۲ (الحاقی ۱۸/۰۲/۱۳۷۹)– اداره راهنمائی و رانندگی شهر تهران عنداللزوم در زمینه برقراری امنیت برابر با ابلاغیههای نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (ناجا) انجام وظیفه مینماید.
تبصره ۳ (الحاقی ۱۸/۰۲/۱۳۷۹)– چگونگی اجرای این قانون از جمله نحوه عزل و نصب رئیس اداره راهنمائی و رانندگی شهر تهران با رعایت اصل یکصد و دهم (۱۱۰) قانون اساسی (به استثنای موارد مربوط به امور امنیتی و انتظامی که به تصویب فرماندهی کل قوا میرسد) مطابق با آئین نامهای میباشد که حداکثر ظرف مدت شش ماه توسط وزارت کشور با هماهنگی و همکاری ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
۱۳ – اجرای قوانین و مقررات وظیفه عمومی.
۱۴ – نظارت بر اماکن عمومی و انجام سایر امور مربوط به اماکن مذکور برابر مقررات مصوب.
۱۵ – همکاری با سایر نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در مواقع لزوم و بنا به دستور.
تبصره – نیروی انتظامی با هماهنگی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مواقع لزوم میتوانند از نیروهای مقاومت بسیج استفاده نمایند.
۱۶ – همکاری با دبیرخانه پلیس بینالملل(انترپول).
۱۷ – همکاری با وزارتخانهها، سازمانها، مؤسسات و شرکتهای دولتی و وابسته به دولت، بانکها و شهرداریها در حدود قوانین و مقررات مربوط.
۱۸ – همکاری با سازمانهای ذیربط در جهت ایجاد و توسعه زمینههای فرهنگی لازم به منظور کاهش جرائم و تخلفات و تسهیل وظایف محوله.
۱۹ – انجام امور امدادی و مردم یاری در مواقع ضروری ضمن هماهنگی با مراجع ذیربط.
۲۰ – سازماندهی، تجهیز، آموزش یگانهای انتظامی و آماده کردن آنها جهت اجرای مأموریتهای محوله.
۲۱ – تأمین و حفاظت تأسیسات، سربازخانهها و قرارگاههای مربوط.
۲۲ – تأمین دفاع هوائی تأسیسات و نقاط حساس مربوط، در حد برد سلاح ضد هوائی سازمانی، با هماهنگی و کنترل عملیاتی نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران.
۲۳ – تأمین نیازهای پزشکی پرسنل و اداره بیمارستانها و درمانگاههای مربوط.
۲۴ – تهیه طرح نیازمندیهای لجستیکی و اقدام در جهت تهیه و خرید اقلام و خدماتی که از سوی فرماندهی کل نیروهای مسلح بعهده نیرویانتظامی واگذار میگردد. همچنین اقدام جهت خرید املاک و احداث تأسیسات مورد نیاز برابر طرحهای مصوب.
۲۵ – تلاش مداوم و مستمر در جهت حفظ و صیانت سازمان در زمینههای امنیتی.
۲۶ – تلاش مداوم و مستمر در جهت حاکمیت کامل فرهنگ و ضوابط اسلامی در نیروی انتظامی.
تبصره – وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح وظایف قانونی خود را که در مقابل نیروهای انتظامی داشته است همچنان در قبال نیروی انتظامیجمهوری اسلامی ایران بعهده خواهد داشت.
همچنین خریدهای خارجی اقلام دفاعی از طریق وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح انجام خواهد پذیرفت.