ماده 7 قانون تأمین خدمات درمانی مستخدمین دولت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۷ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۷ قانون تأمین خدمات درمانی مستخدمین دولت مصوب ۱۳۵۱,۱۲,۲۷:''' منسوخه ۰۵/۰۸/۱۳۹۹ - قسمتی از حق تأمین درمان مشمولین ماده یک از طرف دولت پرداخت و قسمت دیگر از حقوق و مزایاﻯ نقدﻯ مستمر ماهانه آنان کسر میگردد. مشمولین فوق بابت حق تأمین درمان خود...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷ قانون تأمین خدمات درمانی مستخدمین دولت مصوب ۱۳۵۱,۱۲,۲۷: منسوخه ۰۵/۰۸/۱۳۹۹ - قسمتی از حق تأمین درمان مشمولین ماده یک از طرف دولت پرداخت و قسمت دیگر از حقوق و مزایاﻯ نقدﻯ مستمر ماهانه آنان کسر میگردد. مشمولین فوق بابت حق تأمین درمان خود و همسر و فرزندانشان به نسبت میزان حقوق و مزایاﻯ نقدﻯ مستمر دریافتی ماهانه و یا حقوق وظیفه و مستمرﻯ خود بچهار گروه تقسیم میشوند:

گروه اول یکچهارم گروه دوم یکسوم گروه سوم یکدوم و گروه چهارم سه چهارم از حق تأمین را میپردازند و مبلغ پرداختی آنان در هر حال نباید از چهار درصد حقوق و مزایاﻯ نقدﻯ مستمر دریافتی ماهانه و یا مستمرﻯ و وظیفه آنان تجاوز نماید. پرداخت بقیه بعهده دولت است. تعیین گروههاﻯ مذکور به پیشنهاد شوراﻯ فنی و تصویب مجمع عمومی خواهد بود.

تبصره – حق تأمین درمان فرزندان مازاد بر سه فرزند که پس از (۹) نه ماه از تاریخ تصویب این قانون متولد شوند کلا بعهده استفاده کننده خواهد بود و دولت سهمی از این بابت پرداخت نخواهد کرد.