ماده 10 قانون بانکداری
ماده ۱۰ قانون بانکداری مصوب ۱۳۳۴,۰۴,۰۵: عملیات ذیل برای بانکها ممنوع است:
الف – خرید و فروش کالا بمنظور تجارت.
ب – خرید اموال غیر منقول زاید بر احتیاجات بانک مگر آنکه برای وصول طلب از مشتریان به تملک بانک درآمده باشد که در اینصورت باید در ظرف دو سال بفروش برسد مبلغیکه بابت بهای اموال غیر منقول مورد احتیاج بانک پرداخت میشود در هر حال نباید از ثلث جمع سرمایه و اندوخته های قانونی تجاوز کند.
اموال غیر منقول مستهلک شده از این حساب مستثنی است.
تبصره – بانکهای ساختمانی و همچنین بانکهاییکه موضوع عمل اصلی آنها انجام معاملات غیر منقول است میتوانند تا معادل سرمایه و اندوخته های قانونی بعلاوه بیست درصد سپرده های خود غیر منقول داشته باشد.
ج – خرید سهام و اسناد وام و برگهای بهادار از یک شرکت یا بنگاه و یا مشارکت در یک شرکت به مبلغی بیش از ده درصد سرمایه و اندوخته های قانونی بانک.
تبصره – مجموع این قبیل معاملات نباید از سی درصد سرمایه و اندوخته احتیاطی بانک تجاوز کند مگر اینکه این حد نصاب در اساسنامه بانک کمتر تعیین شده باشد.
د – خرید و فروش سهام خارجی و همچنین اوراق قرضه خارجی مگر با اجازه هییت نظارت بر بانکها.
ه – بازخرید سهام خود مگر به منظور تقلیل سرمایه با اجازه هییت نظارت بر بانکها.
و – قبول سهام خود بعنوان وثیقه قبل از انقضای دو سال از تاریخ تاسیس بانک زاید بر ۲۵% مبلغ پرداخت شده سهام.
ز – صدور قبض صندوق عندالمطالبه که بجای پول وسیله مبادله قرار گیرد.
ح – تنزیل مجدد سفته های نزولی خود در نزد بانک یا بشخص دیگر بجز بانک ملی ایران.