ماده 18 قانون راجع به حفظ آثار ملی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۱۸ قانون راجع به حفظ آثار ملی مصوب ۱۳۰۹,۰۸,۱۲:''' اشیاییکه از آثار ملی محسوب است هر کاه[گاه] بخواهند تقاضای جواز صدور نمایند دولت حق دارد از اجازه صدور امتناع نموده و بقیمتی که صادرکننده برای صدور جواز در تقاضانامه خود اظهار کرده ابتیاع نم...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۸ قانون راجع به حفظ آثار ملی مصوب ۱۳۰۹,۰۸,۱۲: اشیاییکه از آثار ملی محسوب است هر کاه[گاه] بخواهند تقاضای جواز صدور نمایند دولت حق دارد از اجازه صدور امتناع نموده و بقیمتی که صادرکننده برای صدور جواز در تقاضانامه خود اظهار کرده ابتیاع نماید و اگر مالک در فروش بقیمت اظهار شده امتناع نمود جواز صدور داده نخواهد شد و هرکاه[گاه] اجازه صدور داده شد معادل صدی پنج از قیمت عادلانه آن بتقویم مقوم دولتی حق صدور اخذ می شود اگر بین صاحب مال و مقوم اختلاف شود کمیسیون مخصوصی که تشکیل آن در نظامنامه اجراییه این قانون پیش بینی می شود رفع اختلاف خواهد نمود.

حق صدور مذکور در این ماده غیر از حقوق گمرکی است که بر طبق تعرفه گمرکی از این اشیاء ماخوذ می کردد صدور اشیاییکه از حفاری علمی با اجازه دولت حاصل شده و سهم کاشف باشد در هر حال جایز و از پرداخت هر گونه حقوق و عوارض معاف است.