طلاق بدعی

در فقه امامیه، طلاق را به دو دسته طلاق بدعی(بدعت) و طلاق سنی(سنت) تقسیم می کنند. طلاق بدعی به معنای طلاق نامشروع و حرام است که عبارت است از طلاق در حال حیض و نفاس، طلاق در طهر مواقعه و ...، که تمامی این طلاق ها، باطل است.

مواد مرتبط

• ماده ۱۱۴۳ قانون مدنی

جستارهای وابسته

• طلاق
• طلاق سنی