ماده 3 قانون جرایم رایانه ای

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۶ توسط Nastaran aghaee (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳ قانون جرایم رایانه ای: هرکس به طور غیرمجاز نسبت به دادههای سری در حال انتقال یا ذخیره شده در سامانههای رایانهای یا مخابراتی یا حامل های داده مرتکب اعمال زیر شود، به مجازات های مقرر محکوم خواهد شد:

الف)(اصلاحی ۱۳۹۹/۱۱/۰۸ ) دسترسی به داده های مذکور یا تحصیل آنها یا شنود محتوای سری در حال انتقال، به حبس از یک تا سه سال یا جزای نقدی از ۰۰۰ /۰۰۰ /۶۰ تا ۰۰۰ /۰۰۰ /۱۸۰ ریال یا هر دو مجازات.

ب) در دسترس قرار دادن داده های مذکور برای اشخاص فاقد صلاحیت، به حبس از دو تا ده سال.

ج) افشاء یا در دسترس قرار دادن داده های مذکور برای دولت، سازمان، شرکت یا گروه بیگانه یا عاملان آنها، به حبس از پنج تا پانزده سال.

تبصره ۱ – داده های سری داده هایی است که افشای آنها به امنیت کشور یا منافع ملی لطمه می زند.

تبصره ۲ – آئین نامه نحوه تعیین و تشخیص داده های سری و نحوه طبقه بندی و حفاظت آنها ظرف سه ماه از تاریخ تصویب این قانون توسط وزارت اطلاعات با همکاری وزارتخانه های دادگستری، کشور، ارتباطات و فناوری اطلاعات و دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.

نکات توضیحی

ماده مذکور در راستای جرم انگاری برخی از انواع جاسوسی های رایانه ای وضع شده است. البته گروهی معتقدند جاسوسی رایانه ای را نمی توان از جرم دسترسی غیر مجاز به داده های رایانه ای تفکیک نمود. چراکه مقدمه و لازمه جاسوسی، دسترسی به این اطلاعات است.عده ای معتقدند مسئولیت عدم افشاء اطلاعات محرمانه در فضای مجازی تنها بر افرادی است که به موجب قانون یا قرارداد مکلف به حفظ این اسرار بوده و در واقع این اسرار ضمن تعهد به عدم افشاء، به هر نحوی در اختیار ایشان قرار گرفته باشد. لذا افرادی که بدون برنامه ریزی قبلی و به طور ناخواسته اطلاعات سری رایانه ای را به دست بیاورند، مسئولیتی در قبال عدم افشاء آن ها ندارند. مگر در فرض علم به محرمانه بودن این اطلاعات و افشاء عامدانه آن ها. [۱]

مقالات مرتبط

منابع

  1. سیدعلیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم). چاپ 4. گالوس، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276852