ماده 4 لایحه قانونی شرکتهای تعاونی مصوب 1332
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۴ لایحه قانونی شرکتهای تعاونی مصوب ۱۳۳۲ مصوب ۱۳۳۲,۰۳,۰۶: شرکتهای تعاونی باید از اصول زیر متابعت نمایند.
الف – عضویت شرکت تعاونی برای عموم آزاد و اختیاری است جز در مواردی که عضویت شریکی از طرف مقامات صاحب نظری که در اساسنامه پیش بینی شده برای حسن شهرت با پیشرفت عملیات شرکت مضر تشخیص داده شود.
ب –کلیه شرکاء دارای حقوق و وظایف مساوی میباشند.
ج –در مجامع عمومی بدون در نظر گرفتن تعداد سهام هر شریک دارای یک رای میباشد جز دستگاههای متعلق بدولت که بنسبت سهام یا سهم الشرکه خود حق رای دارند و اعمال حق رای در شرکتهای تعاونی برای شرکاء خصوصی فردی و شخصی است در مواردیکه اجرای آن از طرف شریک بعللی میسر نباشد فقط میتوان به یکی از شرکاء وکالت داد در مورد نمایندگی بوکالت از طرف شرکاء نیز هیچ شریکی نمیتواند بیش از ده رای (با احتساب رای خود وکیل)داشته باشد درمورد حق رای در اتحادیه های شرکتهای تعاونی باید حتی المقدور اهمیت تعداد شرکاء و میزان سرمایه هر شرکت عضو اتحادیه را رعایت نمایند.
د–حق استرداد سهام وخروج از عضویت شرکت برای هر شریک در شرکتهای تعاونی مجاز است ولی استرداد سهام و خروج از عضویت شرکت بمیزانی اجازه داده می شود که منافی با ادامه عملیات و حسن اداره شرکت نباشد.
ه––سرمایه شرکت باید تماما پرداخت شده باشد سهام یا سهم الشرکه که جز با موافقت شرکت قابل انتقال نمیباشد چنانچه سهام یا سهم الشرکه برگشت شود میزان آن از مبلغ پرداختی تجاوز نخواهد نمود
و– شرکت های تعاونی میتوانند برای جلب سرمایه بحداکثر تا ۶ درصد در سال بشرکاء بنسبت سهام یا سهم الشرکه آنان بهره پرداخت نمایند.
ز–درپایان هر سال مازاد درآمد بعد از وضع ذخیره های احتیاطی و بهره سهام بنسبت معاملات شرکاء بین آنان تقسیم خواهد شد.
ج – شرکتهای تعاونی موظفند برای توسعه عملیات خود وتامین زیانهای احتمالی سالیانه مبلغی از مازاد درآمد خود را بعنوان ذخیره احتیاطی در ترازنامه منظور نمایند ذخیره های احتیاطی در ترازنامه منظور نمایند ذخیره های احتیاطی قابل تقسیم بین شرکاء نبوده و در صورت انحلال شرکت بشرکتها یا اتحادیه های تعاونی دیگر با صندوق های عمران و تعاون که از طرف دستگاه های مامور هدایت این شرکتها تعیین می شوند منتقل گردید.