ماده 30 قانون ثبت علایم و اختراعات مصوب 1310

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۳۰ قانون ثبت علایم و اختراعات مصوب ۱۳۱۰ مصوب ۱۳۱۰,۰۴,۰۱:''' مخترعیکه در خارج ایران برای اختراع خود مطابق قوانین محل تحصیل ورقه اختراع کرده میتواند در صورتیکه مدت ورقه مزبور منقضی نشده باشد در ایران نیز برای بقیه آن مدت تقاضای ورقه...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۰ قانون ثبت علایم و اختراعات مصوب ۱۳۱۰ مصوب ۱۳۱۰,۰۴,۰۱: مخترعیکه در خارج ایران برای اختراع خود مطابق قوانین محل تحصیل ورقه اختراع کرده میتواند در صورتیکه مدت ورقه مزبور منقضی نشده باشد در ایران نیز برای بقیه آن مدت تقاضای ورقه اختراع کند لیکن اگر اختراع مزبور را کسی یا موسسه در ایران قبل از تقاضای ثبت اختراع کلا یا جزء بموقع عمل یا استفاده گذارد (گذارده)و یا مقدمات استفاده انرا تهیه کرده باشد مخترع نمیتواند از عملیات آن شخص یا موسسه جلوگیری کند.