ماده 36 قانون ثبت علایم و اختراعات مصوب 1310

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۳۶ قانون ثبت علایم و اختراعات مصوب ۱۳۱۰ مصوب ۱۳۱۰,۰۴,۰۱:''' ورقه اختراع بهیچوجه برای قابل استفاده بودن و یا جدید بودن و یا حقیقی بودن اختراع سندیت ندارد و همچنین ورقه مزبور بهیچوجه دلالت بر این نمیکند که تقاضاکننده یا موکل او مختر...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۶ قانون ثبت علایم و اختراعات مصوب ۱۳۱۰ مصوب ۱۳۱۰,۰۴,۰۱: ورقه اختراع بهیچوجه برای قابل استفاده بودن و یا جدید بودن و یا حقیقی بودن اختراع سندیت ندارد و همچنین ورقه مزبور بهیچوجه دلالت بر این نمیکند که تقاضاکننده یا موکل او مخترع واقعی میباشد و یا شرح اختراع و یا نقشه های آن صحیح است و اشخاص ذی نفع میتوانند نسبت بموارد مزبوره در محکمه ابتدایی طهران اقامه دعوی کرده خلاف آن را ثابت نمایند.