ماده 13 قانون حکمیت مصوب 1313

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۵ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۱۳ قانون حکمیت مصوب ۱۳۱۳ مصوب ۱۳۱۳,۱۱,۲۰:''' پس از قبول حکمیت حکمها حق استعفاء ندارند مگر در صورت داشتن عذر موجه از قبیل مسافرت یا ناخوشی و امثال آن حکمی که بدون داشتن عذر موجه استعفا دهد تا ۵سال بطریق قرعه به حکمیت معین نخواهد شد و...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۳ قانون حکمیت مصوب ۱۳۱۳ مصوب ۱۳۱۳,۱۱,۲۰: پس از قبول حکمیت حکمها حق استعفاء ندارند مگر در صورت داشتن عذر موجه از قبیل مسافرت یا ناخوشی و امثال آن حکمی که بدون داشتن عذر موجه استعفا دهد تا ۵سال بطریق قرعه به حکمیت معین نخواهد شد و در صورتیکه در دو جلسه بدون عذر موجه حاضر نشود حکمهاییکه در جلسات حاضر شده اند مراتب را بمحکمه مربوطه اطلاع می دهند و محکمه دیگری را بجای او معین می کند مگر آنکه طرفین بحکمیت خود آن حکم تراضی کنند.

برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_13_قانون_حکمیت_مصوب_1313&oldid=330312»