ماده 32 قانون حکمیت مصوب 1313

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۵ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۳۲ قانون حکمیت مصوب ۱۳۱۳ مصوب ۱۳۱۳,۱۱,۲۰:''' هر گاه بین حکم و طرف یا طرفین دعوی ترتیب خاصی معین نشده باشد. حق الزحمه حکمها بطریق ذیل خواهد بود: تا صد هزار ریال مدعی به ۵ درصد ( پنج درصد) برای کلیه حکمها از صد هزار و یک ریال تا دویست هز...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۲ قانون حکمیت مصوب ۱۳۱۳ مصوب ۱۳۱۳,۱۱,۲۰: هر گاه بین حکم و طرف یا طرفین دعوی ترتیب خاصی معین نشده باشد. حق الزحمه حکمها بطریق ذیل خواهد بود:

تا صد هزار ریال مدعی به ۵ درصد ( پنج درصد) برای کلیه حکمها

از صد هزار و یک ریال تا دویست هزار ریال ۴ درصد ( چهار درصد)

از دویست هزار و یک ریال تا پانصد هزار ریال ۳ درصد ( سه درصد)

از پانصد هزار ریال به بالا ۲ درصد ( دو درصد)

حق الزحمه حکمها اعم از اینکه قرارداد خاصی بین حکم ها و اصحاب دعوی شده باشد و یا بترتیب فوق وصول و مطابق قرارداد در صورتی که قرارداد خاصی باشد و الا بالسویه بین حکمها تقسیم میشود.