ماده 3 قانون مرور زمان اموال منقوله مصوب 1308
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۳ قانون مرور زمان اموال منقوله مصوب ۱۳۰۸ مصوب ۱۳۰۸,۰۴,۰۲: مدت مرور زمان از روزی شروع میشود که صاحب مال یا صاحب حق یا داین مستحق مطالبه میگردد.
در دعاوی راجعه بصغار یا محجورین مطلقا مرور زمان از تاریخ بلوغ و رشد و یا رفع حجر محسوب می شود.
در دعاوی راجعه به حقوق ارتفاقی مرور زمان از تاریخی شروع میشود که نسبت باستفاده از حق مزبور جلوگیری شده باشد.
در دعاوی راجعه به استرداد ودیعه و اماناتیکه محدود بمدت معین نباشد و همچنین در دعاوی راجع به تعهداتیکه برای انجام آن مدتی معین نشده یا عندالمطالبه باید انجام شود مادام که بوسیله اظهاریه رسمی رد ودیعه یا انجام تعهد تقاضا نشده مرور زمان جاری نمیشود.
در مورد طلبیکه وثیقه منقول یا غیر منقول دارد مادام که وثیقه در تصرف طلبکار است مرور زمان جاری نخواهدشد. نسبت بدعوی استرداد وثیقه مدت مرور زمان از روزی شروع میشود که وثیقه بوسیله تادیه دین یا بجهت دیگری فک شده زوج و زوجه و همچنین پدر و مادر و جد و جده و اولاد مطلقا و برادر و برادر و خواهر و خواهر و برادر و خواهر در دعوای ارث نمی توانند نسبت بیکدیگر از مرور زمان استفاده نمایند.
در دعوای متقابل هر گاه مدت مرور زمان منقضی شده باشد تا روز اولین جلسه محاکمه در محاکمات اختصاری و تا تاریخ اولین لایحه در محاکمات عادی برای اقامه دعوای متقابل مهلت داده میشود.