پناهندگی دیپلماتیک به سفارتخانه ها و استرداد مجرمین

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات پایان نامه|عنوان=پناهندگی دیپلماتیک به سفارتخانه ها و استرداد مجرمین|رشته تحصیلی=حقوق بین الملل|دانشجو=مهسا صفابینش|استاد راهنمای اول=احمد اشرفی|استاد مشاور اول=فخرالدین ابویه|مقطع تحصیلی=کارشناسی ارشد|سال دفاع=۱۳۹۶|دانشگاه=د...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
پناهندگی دیپلماتیک به سفارتخانه ها و استرداد مجرمین
عنوانپناهندگی دیپلماتیک به سفارتخانه ها و استرداد مجرمین
رشتهحقوق بین الملل
دانشجومهسا صفابینش
استاد راهنمااحمد اشرفی
استاد مشاورفخرالدین ابویه
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۹۶
دانشگاهدانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان



پناهندگی دیپلماتیک به سفارتخانه ها و استرداد مجرمین عنوان پایان نامه ای است که توسط مهسا صفابینش، با راهنمایی احمد اشرفی و با مشاوره فخرالدین ابویه در سال ۱۳۹۶ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان دفاع گردید.

چکیده

از تازه ترین مباحث حقوق بین الملل در عرصه حقوق دیپلماتیک، بحث پناهندگی دیپلماتیک است. در واقع حقوق دیپلماتیک بهمراه حقوق جنگ، یکی از قدیمی ترین شاخه های حقوق بین الملل عمومی محسوب می گردد که سابقه آن به گذشته های بسیار دور باز می گردد. در حال حاضر نیز معاهدات حقوق دیپلماتیک یکی از جهان شمول ترین معاهدات بین المللی است و عمده تعهدات آن بخصوص کنوانسیون وین ۱۹۶۱ ن–اظر بر روابط دیپلماتیک، ج–زء تعهدات عام محسوب می گردد که در نتیجه برای تمامی اعضای جامعه بین المللی لازم الاجرا می باشد.به عبارت دیگر، حقوق دیپلماتیک حقوق مربوط به سفارتخانه ها واعضای آن است.درعرصه بین–المللی، شاید میان دو کشور مشکلات و اختلافاتی رخ دهد و منافع طرفین را به خطر اندازد؛ در چنین وضعیتی، توسل به راه حل دیپلماتیک امری مهم و حیاتی است و حل مسالمت آمیز اختلافات میان دو طرف را تضمین می کند. معمولا، چنین سازوکاری با اعزام متقابل نمایندگان دولتها و پذیرش آنها در قلمرو یکدیگر انجام می شود.مقاومت کشورها در برابر موضوع پناهندگی و عدم توافق بر یک معاهده بین المللی را می توان ناشی از ملاحظات داخلی و امنیتی و با هدف جلوگیری از سوء استفاده های دولتهای فرستنده دانست. حقوق دیپلماتیک مدون، پناهندگی دیپلماتیک را به رسمیت نشناخته و چنانچه در اماکن ماموریت، اعطای پناهندگی صورت گیرد، سوء استفاده از اماکن تلقی می گردد. در واقع برخی از حقوقدانان معتقدند برخی از نهادهای مهم بین المللی از حق اعطای پناهندگی برخوردارند اما اجباری به آن ندارند. بنابراین پناهندگی حقی برای درخواست کننده نیست و اعطای آن به صلاحدید و تصمیم نمایندگی ها بستگی دارد. در گذشته پناه دادن به افراد فراری توسط یک حکمران نشانه ای از قدرت وی شناخته می شد اما حقوق بین الملل نوین حقی را برای رییس ماموریت در اعطای پناهندگی در اماکن دیپلماتیک به رسمیت نمی شناسد. کنوانسیونها و قراردادهای عمومی نیز حق موافقت پناهندگی را در شرایط عادی رد کرده اما در موقعیتهای ویژه نه تایید می کند و نه انکار. دولتها باتوجه به جنبه های بشردوستانه به هنگام وخامت اوضاع سیاسی و به صورت موقت باتعیین شرایط زمانی وتعیین مدت زمان به افرادپناهندگی سیاسی اعطا میکنند.بنابراین پناهندگی در اماکن دیپلماتیک چناچه تهدیدی علیه جان افراد پناهنده وجود داشته باشد و این امر جنبه موقتی داشته باشد، مجاز و قابل قبول است. در پناهندگی دیپلوماتیک، پناه دادن به مجرمین عادی ممنوع است و پناهندگی دیپلماتیک فقط در مورد افرادی که مرتکب جرم سیاسی شده باشند، قابل قبول است. براین اساس ما در این پژوهش برآنیم به بررسی پناهندگی دیپلماتیک به سفارتخانه ها و استرداد مجرمین بپردازیم.

ساختار و فهرست پایان نامه

عنوانصفحهچکیده۱فصل اول: مفاهیم ، مبانی و کلیات۲مقدمه۳۱–۱– بیان مساله۳۱–۱–۱–پناهندگی سرزمینی۴۱–۱–۲–پناهندگی دیپلماتیک۴۱–۱–۳–جنبه های حقوقی۵۱–۱–۴–جنبه های سیاسی و بشردوستانه۶۱–۲– سوال های پژوهش۶۱–۳– فرضیه های پژوهش۶۱–۴– پیشینه پژوهش۷۱–۵– اهداف پژوهش۱۱۱–۶– روش تحقیق۱۱۱–۷– تعریف مفاهیم۱۱۱–۷–۱– پناهندگی۱۱۱–۷–۲– پناهندگی دیپلماتیک۱۳۱–۷–۳– سفارتخانه ۱۳۱–۷–۴– استرداد مجرمین۱۳فصل دوم: مبانی نظری۱۴مقدمه۱۵۲–۱– تعریف پناهنده۱۵۲–۱–۱– مفهوم و معنای پناهنده۱۶۲–۱–۲– جایگاه پناهندگی در اسناد۱۷۲–۱–۳– حقوق و تکلیف پناهندگان۱۸۲–۱–۴– پناهنده در فقه و حقوق ایران۱۹۲–۱–۵– تعریف پناهنده در منابع بین الملل۲۱۲–۱–۶– ماهیت حقوق پناهندگی در اسناد بین الملل۲۱۲–۱–۷– حداقل حقوق پناهندگان در اسناد بین المللی۲۳۲–۱–۸– حقوق آوارگان جنگی۲۵۲–۱–۹– حقوق دیپلماتیک۲۶۲–۱–۱۰– پناهندگی و مصونیت اماکن دیپلماتیک۲۷۲–۲– استرداد مجرمین۲۹۲–۲–۱– سوابق تاریخی و مبانی فکری استرداد مجرمین در حقوق بین الملل۳۱۲–۲–۲– مبنای استرداد مجرمین۳۲۲–۲–۳– استرداد اجباری و اختیاری۳۳۲–۲–۴– فایده استرداد۳۳۲–۲–۵– شرایط استرداد مجرمین۳۳۲–۲–۶– شروع به جرم۳۵۲–۲–۷– عبور ترانزیت و هزینه استرداد۳۵۲–۲–۸– آثار استرداد۳۵فصل سوم: استرداد مجرمین در حقوق بین الملل و ایران۳۶مقدمه۳۷۳–۱– مفهوم استرداد۳۷۳–۱–۱– ویژگی سیاسی و حقوقی استرداد مجرمان ۳۸۳–۱–۲– اصول بین المللی استرداد مجرمان ۳۹۱– اصل احترام به تعهدات بین المللی۳۹۲–اصل تخصیص۳۹۳–۱–۳– استرداد مجرمان با توجه به مسیله حقوق بشر ۳۹۳–۲– اقدامات جهانی در حمایت از حقوق پناهندگان۴۰۳–۲–۱– پناهندگی با توجه به اعلامیه جهانی حقوق بشر و اعلامیه حقوق بشر اسلامی۴۱۳–۳– مصادیق جرایم غیرقابل استرداد۴۳۳–۳–۱– اصل عدم استرداد تبعه۴۳۳–۳–۲– اصل عدم استرداد در جرایم سیاسی۴۳۳–۳–۳– اصل عدم استرداد در جرایم نظامی۴۴۳–۳–۴– اصل عدم استرداد در جرایم مشمول عفو و مرور زمان۴۴۳–۳–۵– اصل مجرمیت یا اتهام متقابل۴۴۳–۴– احکام و شرایط استرداد مجرمین در حقوق ایران۴۴۳–۴–۱– شرایط استرداد به اعتبار نوع جرم۴۵۳–۴–۲– شرایط استرداد به اعتبار دولت متقاضی استرداد۴۶۳–۴–۳– شرایط استرداد به اعتبار اشخاص موضوع استرداد۴۷۳–۵– احکام و مقررات استرداد مجرمین در کنوانسیون پالرمو۴۸۳–۶– استرداد و اخراج مجرمین در کنوانسیون اروپایی حقوق بشر۵۲۳–۶–۱– کنوانسیون و دیوان اروپایی حقوق بشر۵۲۳–۶–۲– ارتباط مواد کنوانسیون اروپایی حقوق بشر با اخراج و استرداد مجرمین۵۴۳–۷– تاثیر مواد کنوانسیون اروپایی حقوق بشر و رویه دیوان اروپایی حقوق بشربر روند اخراج و استرداد مجرمین۵۵۳–۸– روش های شکلی استرداد۵۵۳–۸–۱– سیستم اداری – سیاسی۵۵۳–۸–۲– سیستم قضایی۵۵۳–۸–۳– سیستم نیمه قضایی و نیمه اداری۵۶۳–۸–۴– آثار استرداد۵۶۳–۹– مبانی استرداد مجرمین۵۷۳–۹–۱– معاهدات بین دولت ها۵۷۳–۹–۲– قوانین داخلی کشورها۵۷۳–۹–۳– اصول عمومی حقوق۵۸۳–۹–۴– عرف و عادات بین المللی۵۸۳–۹–۵– شرط معامله متقابل۵۸۳–۱۰– نقش سازمان بین الملل جنایی (اینترپل) دراسترداد مجرمین۵۸۳–۱۰–۱– بخشنامه های بین المللی افراد۵۹فصل چهارم: پناهندگی دیپلماتیک به سفارتخانه ها۶۱مقدمه۶۱۴–۱– کنوانسیون های حقوق دیپلماتیک۶۳۴–۱–۱– کنوانسیون وین درباره روابط دیپلماتیک (۱۹۶۱)۶۴۴–۱–۲– کنوانسیون درباره ماموریتهای ویژه (۱۹۶۹)۶۴۴–۱–۳– کنوانسیون وین راجع به نمایندگی دولتها در روابطشان با سازمانهای بین المللی جهانی(۱۹۷۵)۶۴۴–۱–۴– کنوانسیون راجع به جلوگیری و مجازات جرایم علیه اشخاص مورد حمایت بین المللی از جمله ماموران سیاسی۶۵۴–۱–۵– طرح کنوانسیون راجع به وضعیت پیک دیپلماتیک و کیسه دیپلماتیک که همراه پیک دیپلماتیک نباشد۶۵۴–۲– پناهنده سیاسی۶۶۴–۳– پناهنده به مفهوم خاص۷۰۴–۴– پناه جو۷۴۴–۵– انواع پناهندگی۷۶۴–۵–۱– پناهندگی سرزمینی۷۶۴–۵–۲– پناهندگی دیپلماتیک۷۷۴–۶– شرایط اعطای پناهندگی دیپلماتیک۸۳۴–۶–۱– جنبه های حقوقی۸۴۴–۶–۲– جنبه های سیاسی و بشردوستانه۸۷۴–۷– مبانی اعطای مصونیت۹۱۴–۷–۱– تیوری نمایندگی۹۲۴–۷–۲– تیوری برون مرزی۹۲۴–۷–۳– تیوری مصلحت خدمت۹۳۴–۸– انواع سوء استفاده از مصونیتها۹۷۴–۸–۱– سوء استفاده از اماکن ماموریت۹۷۴–۸–۲– سوء استفاده از مصونیت محل اقامت۱۰۰۴–۸–۳– اعطای پناهندگی در اماکن دیپلماتیک۱۰۱۴–۸–۴– سوء استفاده از مصونیت شخصی۱۰۲۴–۸–۵– سوءاستفاده از کیسه دیپلماتیک۱۰۲۴–۸–۶– سوءاستفاده از توشه شخصی۱۰۵۴–۸–۷– تخلفات رانندگی۱۰۶۴–۸–۸– سوءاستفاده اعضای خانواده نمایندگان سیاسی از مصونیت۱۰۷۴–۹– ضمانت اجرای سوءاستفاده از مصونیتها۱۰۸نتیجه بحث۱۱۴منابع فارسی۱۱۶منابع خارجی۱۱۸چکیده لاتین۱۲۱

کلیدواژه ها

  • پناهنده
  • پناهندگی