محدودیت مالکیت اراضی شهری از جهت حفظ مصالح عمومی
 | |
| عنوان | محدودیت مالکیت اراضی شهری از جهت حفظ مصالح عمومی |
|---|---|
| رشته | حقوق عمومی |
| دانشجو | خدیجه رضاییان |
| استاد راهنما | عزت الله عراقی |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | ۱۳۸۰ |
| دانشگاه | دانشگاه تهران |
محدودیت مالکیت اراضی شهری از جهت حفظ مصالح عمومی عنوان پایان نامه ای است که توسط خدیجه رضاییان، با راهنمایی عزت الله عراقی در سال ۱۳۸۰ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران دفاع گردید.
چکیده
ضرورتا دولتها برای تامین مسکن و خدمات عمومی شهری در امر زمین به دو هدف مداخله می نمایند: ۱ – برابری و عدالت اجتماعی که با واگذاری زمین به اشخاص همراه است . ۲ – همراه با نوعی نظارت و برنامه ریزی در راه تامین نیازهای جامعه اقدام بعمل می آید. حال در جواب این سوال که چرا با وجود اینکه مالکیت مشروع محترم است و تجاوز به حریم آن ممنوع است ولی گاهی اوقات محدود می شود؟ باید گفت با مطالعه قوانین و مقررات تصویب شده در طی سنوات مختلف در خصوص اراضی و بررسی قواعد حقوقی مستخرج از آنها ، مشخص می گردد که دارای ماهیت امری بوده و با نظم عمومی مرتبط می باشد و هدف از وضع آنها حمایت از منافع جامعه و تامین مصالح همگانی مردم است و مقنن روشهایی برای تامین مصلحت همگانی و ضمانت اجرای آنها پیش بینی کرده است به نحوی که با نوعی اعمال حاکمیت همراه هستند و موجبات سلب یا تحدید مالکیت اشخاص را فراهم آورده اند لذا این قواعد از اوصاف قواعد حقوقی و حقوق عمومی برخوردارندو بحث مربوط به محدودیت مالکیت اراضی شهری در حقوق عمومی مورد مطالعه قرار می گیرد. در این پایان نامه ابتدا به مصالح مذکور پرداخته شده است که کلیات بحث را شامل می شود و مطالب آن تیوری های حقوقی حقوقدانان می باشد. سپس محدودیتهای قانونی قبل و پس از انقلاب را در مقوله زمین به اجمال اشاره خواهیم کرد .
کلیدواژه ها
- مالکیت زمین
- مصلحت عمومی
- شهر