شیوه قانون نویسی در امور کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۲ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات پایان نامه|عنوان=شیوه قانون نویسی در امور کیفری|رشته تحصیلی=حقوق جزا و جرم شناسی|دانشجو=عزیز محمدیان|استاد راهنمای اول=عادل ساریخانی|استاد مشاور اول=جلال الدین قیاسی|مقطع تحصیلی=کارشناسی ارشد|سال دفاع=۱۳۸۲|دانشگاه=دانشگاه قم}} '...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
شیوه قانون نویسی در امور کیفری
عنوانشیوه قانون نویسی در امور کیفری
رشتهحقوق جزا و جرم شناسی
دانشجوعزیز محمدیان
استاد راهنماعادل ساریخانی
استاد مشاورجلال الدین قیاسی
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۸۲
دانشگاهدانشگاه قم



شیوه قانون نویسی در امور کیفری عنوان پایان نامه ای است که توسط عزیز محمدیان، با راهنمایی عادل ساریخانی و با مشاوره جلال الدین قیاسی در سال ۱۳۸۲ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه قم دفاع گردید.

چکیده

قانون نویسی یکی از مهمترین مراحل جریان قانون گذاری و مقدم بر تصویب قانون در مجلس است. باتوجه به اهمیت این مرحله، این پایان نامه در رشته امور کیفری و با هدف دست یابی به قواعد و اصول قانون نویسی تدوین گردید. اصول و قواعد مورد بحث در این پایان نامه عبارتند از: صراحت، رعایت زبان علم حقوق، پرهیز از تفصیل بیهوده، عدم اختلاط قوانین ماهوی و شکلی، عدم فردگرایی، عدم استفاده از واژه های بیگانه، عدم تکرار مواد قانونی، اجتناب از کاربرد مترادف ها، شیوایی، آمرانه بودن، الزام آوری، عام و کلی بودن، توجه به ضرورت ها، جامعیت، عدم مغایرت با حقوق طبیعی انسان، عدم تعارض در مجموعه، نگارش کامل، هماهنگی با انتظارات عمومی، انتخاب مناسب عناوین با زیرمجموعه ها، رعایت مقتضیات مکان و زمان، چگونگی اصلاح و نسخ قانون.

کلیدواژه ها

  • قانون نویسی
  • فنون قانونگذاری
  • قانونگذاری
  • قانون
  • قوه مقننه