ارتقای انسانی نیروهای نظامی در حقوق بین الملل

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۲ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات پایان نامه|عنوان=ارتقای انسانی نیروهای نظامی در حقوق بین الملل|رشته تحصیلی=حقوق بین الملل|دانشجو=زهرا مقصودزاده|استاد راهنمای اول=محسن عبدالهی|استاد مشاور اول=محمد حسین رمضانی قوام آبادی|مقطع تحصیلی=کارشناسی ارشد|سال دفاع=۱۴۰...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
ارتقای انسانی نیروهای نظامی در حقوق بین الملل
عنوانارتقای انسانی نیروهای نظامی در حقوق بین الملل
رشتهحقوق بین الملل
دانشجوزهرا مقصودزاده
استاد راهنمامحسن عبدالهی
استاد مشاورمحمد حسین رمضانی قوام آبادی
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۴۰۰
دانشگاهدانشگاه شهید بهشتی



ارتقای انسانی نیروهای نظامی در حقوق بین الملل عنوان پایان نامه ای است که توسط زهرا مقصودزاده، با راهنمایی محسن عبدالهی و با مشاوره محمد حسین رمضانی قوام آبادی در سال ۱۴۰۰ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی دفاع گردید.

چکیده

فارسی ارتقای انسانی از جمله جدیدترین فن آوری هایی است که در سال های اخیر جایگاه قابل توجهی در نیروهای نظامی کشورهای قدرتمند یافته است، و به خاطر جنبه های مختلف حقوقی مورد اختلاف است. صاحب نظران در موافقت و مخالفت این موضوع نوین استدلال هایی مطرح کرده اند که در تضاد با یکدیگر بوده و بر مبانی فکری متفاوتی بنا شده اند. تحقیق پیش رو در پی آن است تا با تبیین مفهوم ارتقای انسانی و تشریح وضعیت کنونی که بر نبردهای نوین حاکم است به ممنوعیت یا محدودیت های وارد آمده بر گستره ی حقوق بین الملل بپردازد. ابتدا معنا و مفهوم این فضای جدید تبیین خواهد شد تا سازگارترین رویکرد به ارتقای انسانی با نظام حقوق بین الملل معرفی گردد. ارتقای انسانی نیروهای نظامی قواعد موجود حقوق بین الملل را در دو حوزه ی مختلف به چالش کشیده است؛ بخش نخست به حقوق بین الملل بشردوستانه باز می گردد؛ زیرا چالش اصلی در برابر ارتقای انسانی نیروهای نظامی، مسیله مطابقت این فن آوری های نوین با قواعد حقوق بین الملل بشردوستانه بین المللی است. لذا در این نوشتار ضمن بررسی اصول حقوق بشردوستانه مطرح در خصوص وسایل و شیوه های جنگی، میزان مطابقت ارتقای انسانی با این اصول نیز بررسی گردیده است. در ادامه بخش دوم قواعد حقوق بشری که بر این مبنا مورد تحدید قرار گرفته را مورد بررسی قرار داده است. در نهایت این پژوهش به این رهنمون می شود که جامعه بین المللی در راستای استفاده از ارتقای انسانی نیازمند به قاعده مند شدن و توسعه قواعد حقوق بشردوستانه مطابق با قواعد حقوق بشر می باشد. کلید واژه ها ارتقای انسانی، حقوق بین الملل بشردوستانه، حقوق بشر، نیروهای نظامی، حقوق بین الملل.

ساختار و فهرست پایان نامه

فهرست مطالب عنوان صفحه مقدمه

طرح موضوع

سوال اصلی

سوالات فرعی

فرضیه

روش تحقیق

مرور ادبیات تحقیق

سازماندهی تحقیق

فصل اول: شیوه های نوین جنگ و ارتقای انسانی

۱–۱– مقدمه

۱–۲– مبحث اول: شناخت مفهوم ارتقای انسانی نیروهای نظامی

۱–۲–۱– گفتار اول: پیشینه ی ارتقای انسانی نیروهای نظامی

۱–۲–۱–۱–بند اول: تاریخچه علمی ارتقای نظامی

۱–۲–۱–۲– بند دوم: معنای ارتقای انسانی

۱–۲–۲– گفتار دوم: اشکال ارتقای انسانی

۱–۲–۲–۱– بند اول: ارتقای بیوشیمیایی

۱–۲–۲–۲– بند دوم: ارتقای سایبرنتیک

۱–۲–۲–۳– بند سوم: ارتقای اندام مصنوعی

۱–۲–۲–۴– بند چهارم: ارتقای ژنتیکی

۱–۳– مبحث دوم: مواضع مربوط به ارتقای انسانی نیروهای نظامی

۱–۳–۱– گفتار اول: مزایا و معایب ارتقای انسانی

۱–۳–۲– گفتار دوم: دیالکتیک موافقان و مخالفان ارتقای انسانی

۱–۳–۲–۱– بند اول: مخالفان ارتقای انسانی نیروهای نظامی

۱–۳–۲–۲– بند دوم: موافقان ارتقای انسانی نیروهای نظامی

فصل دوم: رویکرد حقوق بین الملل به ارتقای انسانی نیروهای نظامی

۲–۱– مقدمه

۲–۲– مبحث اول: جایگاه ارتقای انسانی در حقوق بین الملل

۲–۲–۱– گفتار اول: ارتقای انسانی در حقوق بین الملل

۲–۲–۱–۱– بند اول: ارتقای انسانی در سطح منطقه ای

۲–۲–۱–۲– بند دوم: ارتقای انسانی در سطح بین المللی

۲–۲–۲– گفتار دوم: مشروعیت یا ممنوعیت ارتقای انسانی نیروهای نظامی در حقوق بشردوستانه

۲–۳– مبحث دوم: حقوق بشردوستانه و ارتقای انسانی

۲–۳–۱– گفتار اول: نیروهای نظامی ارتقا یافته به مثابه تسلیحات

۲–۳–۱–۱– بند اول: ارتقا به عنوان سلاح بیولوژیکی ۵۰ ۲–۳–۱–۲– بند دوم: ارتقا به عنوان سلاح شیمیایی

۲–۳–۱–۳– بند سوم: نیروی نظامی ارتقا یافته به عنوان سلاح

۲–۳–۱–۴– بند چهارم: نیروهای نظامی ارتقا یافته به عنوان روش های جنگی

۲–۳–۲– گفتار دوم: انطباق ارتقای انسانی نیروهای نظامی با اصول و قواعد موجود بین المللی حقوق بشردوستانه

۲–۳–۲–۱– بند اول: فناوری های نوین و حقوق بشردوستانه

۲–۳–۲–۲– بند دوم: شرط مارتنز و ارتقای انسانی نیروهای نظامی

۲–۳–۲–۳– بند سوم: حقوق بشردوستانه و ارتقای پزشکی

۲–۳–۳– گفتار سوم: اصول حقوق بشردوستانه و ارتقای انسانی نیروهای نظامی

۲–۳–۳–۱– بند اول: اصل تفکیک

۲–۳–۳–۲– بند دوم: اصل ممنوعیت ایجاد رنج غیرضروری

۲–۳–۳–۳– بند سوم: اصل ضرورت و تناسب

۲–۳–۳–۴– بند چهارم: اصل حفاظت

۲–۳–۴– گفتار چهارم: سکوت یا اجمال حقوق بشردوستانه نسبت به ارتقای انسانی

۲–۳–۴–۱– بند اول: عدم نیاز به توسعه یا قاعده–سازی حقوق بشردوستانه برای ارتقای انسانی

۲–۳–۴–۲– بند دوم: توسعه قواعد اولیه در بستر حقوق بشردوستانه

فصل سوم: حقوق بشر و چالش ارتقای انسانی نیروهای نظامی

۳–۱– مقدمه

۳–۲– گفتار اول: جایگاه ارتقای انسانی در حقوق بشر

۳–۲–۱– بند اول: حقوق بشر در سطح منطقه ای و ارتقای انسانی نیروهای نظامی

۳–۲–۲– بند دوم: رویکرد اسناد حقوق بین المللی بشری و ارتقای انسانی

۳–۳– گفتار دوم: ممنوعیت و مشروعیت انواع ارتقای انسانی نیروهای نظامی در حقوق بشر

۳–۳–۱– بند اول: رویکرد حقوق بشر نسبت به ارتقای بیوشیمیایی

۳–۳–۲– بند دوم: رویکرد حقوق بشر نسبت به ارتقای سایبرنتیک

۳–۳–۳– بند سوم: رویکرد حقوق بشر نسبت به ارتقای پروتزهای نیروهای نظامی

۳–۴– گفتار سوم: رضایت آگاهانه و ارتقای انسانی نیروهای نظامی

۳–۴–۱– بند اول: حق ارتقای نیروهای نظامی به عنوان یک حق بشری

۳–۴–۲– بند دوم: تحقیق در مورد افراد آسیب پذیر

۳–۴–۳– بند سوم: منع تبعیض

۳–۵– گفتار چهارم: کرامت انسانی و حق حیات در ارتقای انسانی نیروهای نظامی

۳–۵–۱– بند اول: حق حیات

۳–۵–۲– بند دوم: حق تمامیت جسمانی و ارتقای انسانی

۳–۵–۳– بند سوم: حق حریم خصوصی و ارتقای انسانی نیروهای نظامی

۳–۶–نتیجه گیری

فهرست منابع و مآخذ

Abstract

کلیدواژه ها

  • حقوق بشر، نیروهای نظامی،
  • حقوق بین الملل.
  • ارتقای انسانی
  • حقوق بین الملل بشردوستانه