حق اعتراض در حقوق موضوعه ایران

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات پایان نامه|عنوان=حق اعتراض در حقوق موضوعه ایران|رشته تحصیلی=حقوق عمومی|دانشجو=فاطمه هاشمی اوریمی|استاد راهنمای اول=مریم میرمحمد صادقی|مقطع تحصیلی=کارشناسی ارشد|سال دفاع=۱۴۰۲|دانشگاه=دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند}} '''حق اعترا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
حق اعتراض در حقوق موضوعه ایران
عنوانحق اعتراض در حقوق موضوعه ایران
رشتهحقوق عمومی
دانشجوفاطمه هاشمی اوریمی
استاد راهنمامریم میرمحمد صادقی
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۴۰۲
دانشگاهدانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند



حق اعتراض در حقوق موضوعه ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط فاطمه هاشمی اوریمی، با راهنمایی مریم میرمحمد صادقی در سال ۱۴۰۲ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند دفاع گردید.

چکیده

حق اعتراض به عنوان مظهر و مولود آزادی اجتماعات، از جمله آزادی های اساسی بشری و حقی طبیعی است که به هر فرد این توانایی را میدهد تا در تعیین سرنوشت سیاسی و اجتماعی جامعه خویش موثر باشد. این حق– آزادی از جمله آزادی هایی است که به عنوان حق طبیعی، مورد شناساسی بین المللی قرار گرفته و یکی از حقوق بنیادین افراد به شمارمی آید. با توجه به اینکه بسیاری ازحق ها وآزادی ها مطلق نبوده ومحدودیتهایی داشته، حق اعتراض در نظام حقوقی ایران در قالب، حق آزادی اجتماعات و راهپیمایی ها به رسمیت شتاخته شده است. هر چند حکومت نتوانسته این حق را برای مردم محقق سازد. در قانون اساسی، قید و شرطی برای مجوز تجمعات پیش بینی نشده بود. مجلس از همان ابتدا، دست به تصویب قوانینی زد که برگزاری تجمعات، نیاز به صدور مجوز دارد (کمیسیون ماده ۱۰ احزاب) و براساس همین بند، آیین نامه آن به تصویب هیات وزیران رسید که مکانی مشخص برای برگزاری اجتماعات در نظر می گرفت. در نتیجه حق اعتراض در حقوق موضوعه ایران، در قانون اساسی (اصل ۲۷) و قانون عادی، کمیسیون ماده ۱۰ آمده، ولی در مجموع نتایج تحقیق نشان داد حق اعتراض، در نظام حقوقی ایران به رسمیت شناخته نشده است و اگر هم در اصول آمده مکانیسم اجرایی ندارد و کمیسیون ماده ۱۰ و آیین نامه تامین امنیت اجتماعات هم براساس آن ناکارآمد بوده و باید با جدیت جهت اجرایی کردن اصل ۲۷ قانون اساسی اقدام گردد. با توجه به اعتراضات اخیر در کشور، بیشتر به لزوم تدوین راهکاری مناسب به دور از خشونت از هر سویی احساس میشود.

ساختار و فهرست پایان نامه

چکیده

فصل ۱: کلیات تحقیق ۱–۱–مقدمه

۲–۱–بیان مساله

۳–۱–اهمیت و ضرورت انجام تحقیق

۴–۱–پیشینه تحقیق

۵–۱–اهداف تحقیق

۱–۵–۱–هدف اصلی

۲–۵–۱–اهداف فرعی

۶–۱–سوالات تحقیق

۱–۶–۱–سوال اصلی

۲–۶–۱–سوالات فرعی

۷–۱–فرضیه های تحقیق

۱–۷–۱–فرضیه اصلی

۲–۷–۱–فرضیه های فرعی

۸–۱–روش تحقیق

فصل ۲:مفاهیم و مبانی نظری تحقیق ۱–۲–مبحث اول: مفاهیم

۱–۱–۲–گفتار اول: آزادی

۱–۱–۱–۲–بند اول: حق و آزادی

۲–۱–۱–۲–بند دوم: آزادی های منفی و آزادی های مثبت

۲–۱–۲–گفتار دوم: آزادی بیان

۳–۱–۲–گفتارسوم: آزادی اطلاعات

۴–۱–۲–گفتار چهارم: حق اعتراض

۵–۱–۲–گفتار پنجم: آزادی اجتماعات

۶–۱–۲–گفتار ششم: حق بر اعتصاب

۲–۲–مبحث دوم: مبانی حق اعتراض

۱–۲–۲–گفتار اول: مبانی هنجاری

۱–۱–۲–۲–بند اول: حقوق اساسی

۲–۱–۲–۲–بند دوم: مبنای حقوق بشری

۳–۱–۲–۲–بند سوم: مبنای استوار بر آزادی انسان

۲–۲–۲–گفتار دوم: مبنای کارکردی

فصل ۳:منابع بین المللی حق بر اعتراض ۱–۳–مبحث اول– اسناد بین المللی حقوق بشر

۱–۱–۳–گفتار اول – تجمعات مسالمت آمیز از منظر اعلامیه جهانی حقوق بشر

۱–۱–۱–۳–بند اول– شرح ماده

اعلامیه حقوق بشر

۲–۱–۱–۳–بند دوم–بررسی تطبیقی مفهوم آزادی و مصادیق آن در اعلامیه جهانی حقوق بشر و منشور حقوق شهروندی

۳–۱–۱–۳–بند سوم– بررسی تطبیقی اعلامیه جهانی حقوقی بشر با قانون اساسی بر تجمع مسالمت آمیز

۴–۱–۱–۳–بند چهارم–مشترکات قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و اعلامیه جهانی در بحث آزادی های اساسی

۲–۱–۳–گفتار دوم–تجمعات مسالمت آمیز از منظر میثاق حقوق مدنی سیاسی

۱–۲–۱–۳–بند اول – ماده

میثاق حقوق مدنی – سیاسی بر تجمع مسالمت آمیز

۲–۲–۱–۳–بند دوم: بندهای

الی ۶۹

۳–۲–۱–۳–بند سوم – بندهای

الی ۷۳

۴–۲–۱–۳–بند چهارم: بندهای

الی ۹۵

۵–۲–۱–۳–بند پنجم: بندهای

و ۹۷

۶–۲–۱–۳–بند ششم: بندهای

الی ۱۰۲

۲–۳–مبحث دوم– اسناد منظقه ای حقوق بشر

۱–۲–۳–گفتار اول– تجمعات مسالمت آمیز از منظر کنوانسیون اروپایی حقوق بشر

۱–۱–۲–۳–بند اول– بررسی تطبیقی کنوانسیون اروپایی با اعلامیه جهانی حقوق بشر

۲–۱–۲–۳–بند دوم – بررسی تطبیقی کنوانسیون اروپایی با قانون اساسی ایران بر تجمع مسالمت آمیز

۳–۳–مبحث سوم: مصوبات سازمان بین المللی کار

۱–۳–۳–گفتار اول: حق اعتصاب در سازمان بین المللی کار

۲–۳–۳–گفتار دوم: تشکل های کارگری نخستین گام برای اعتصاب

۱–۲–۳–۳–بند اول: آزادی ایجاد تشکل ها و شناسایی کامل حق چانه زنی جمعی

۲–۲–۳–۳–بند دوم: رفع تبعیض درباره مسایل استخدامی و انتخاب شغل

۳–۳–۳–گفتار سوم: اسناد اصلی حقوق بشر در رابطه با حقوق کار

فصل ۴:حق بر اعتراض و محدودیت های آن، قوانین عادی، قانون اساسی و مقررات ۱–۴–مبحث اول: قانون اساسی

۱–۱–۴–گفتار اول: اصل بیست و ششم قانون اساسی

۲–۱–۴–گفتار دوم: اصل بیست و هفتم قانون اساسی ۵۰ ۱–۲–۱–۴–بند اول: عدم حمل سلاح

۲–۲–۱–۴–بند دوم: مخل نبودن به مبانی اسلام

۳–۱–۴–گفتار سوم: محدودیت های حق بر اعتراض در قانون اساسی

۲–۴–مبحث دوم: قوانین عادی

۱–۲–۴–گفتار اول: حق بر آزادی اجتماعات در قانون اساسی برای فعالیت احزاب

۱–۱–۲–۴–بند اول: قانون فعالیت احزاب

۲–۱–۲–۴–بند دوم: روند قانونی تشکیل تجمعات

۳–۱–۲–۴–بند سوم: کمیسیون ماده

احزاب

۴–۱–۲–۴–بند چهارم: محدودیت احزاب

۲–۲–۴–گفتار دوم: قانون کار

۱–۲–۲–۴–بند اول: حق بر اعتصاب در قانون کار

۲–۲–۲–۴–بند دوم: محدودیت ها

۳–۲–۴–گفتار سوم: منشور حقوق شهروندی

۱–۳–۲–۴–بند اول: حق آزادی اجتماعات در منشور حقوق شهروندی

۲–۳–۲–۴–بند دوم: محدودیت ها

۴–۲–۴–گفتار چهارم: قانون نظام صنفی کشور و محدودیت های آن

۱–۴–۲–۴–بند اول : قانون نظام صنفی کشور

۲–۴–۲–۴–بند دوم: محدودیت ها

۵–۲–۴–گفتار پنجم: قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات و محدودیت های آن

۱–۵–۲–۴–بند اول: قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات

۲–۵–۲–۴–بند دوم: محدودیت ها

۶–۲–۴–گفتار ششم: ماده

قانون آیین دادرسی کیفری

۱–۶–۲–۴–بند اول: ماده

قانون آیین دادرسی کیفری

۲–۶–۲–۴–بند دوم: محدودیت ها

۳–۴–مبحث سوم: مقررات

۱–۳–۴–گفتار اول: آیین نامه چگونگی تامین امنیت اجتماعات و راهپیمایی های قانونی

۲–۳–۴–گفتار دوم: آیین نامه تشکل های مردم نهاد

۳–۳–۴–گفتار سوم: مصویات دیوان عدالت

۴–۳–۴–گفتار چهارم: لایحه نحوه برگزاری تجمعات و راهپیمایی

۱–۴–۳–۴–بند اول– جزییات مهم لایحه

۲–۴–۳–۴–بند دوم – نقد لایحه

فصل ۵:نتیجه گیری و پیشنهادات ۱–۵–نتیجه

۲–۵–پیشنهادها

منابع و ماخذ

منابع فارسی

منابع انگلیسی

Abstract

کلیدواژه ها

  • حق اعتراض
  • کمیسیون ماده ۱۰ قانون احزاب
  • اصل ۲۷ قانون اساسی
  • آزادی اجتماعات
  • آزادی بیان